Ψηλά στον Ουρανό (Up)

Αμερικανική ταινία. Διάρκεια: 96 λεπτά. 

Σκηνοθεσία: Πίτ Ντόκερ και Μπομ Πίτερσον, με τους: Έντουαρντ Άσνερ, Τζόρναν Ναγκάι, Τζον Ράτζενμπεργκεν και Κρίστοφερ Πλάμερ.

Αφού έδεσε χιλιάδες μπαλόνια με ήλιο στο σπίτι του, ο 78χρονος Καρλ Φρέντικσεν ξεκινάει για να εκπληρώσει το όνειρο ζωής της νεκρής πια γυναίκας του και του ίδιου: να δει την άγρια ζωή και ζούγκλα της Νότιας Αμερικής.

Μια ακόμα εκπληκτική δουλειά της Pixar, καθώς και από τις πιο συγκηνητικές. Με μια ακόμη βουβή αρχή σε ταινία κινουμένων σχεδίων (Wall-e, 9), η ταινία ξεκινά με με μια μελαγχολική με ένα χαρούμενο όμως τόνο σκηνή και συνεχίζει με αρκετά αστεία σημεία και περιπετειώδεις σκηνές. Πρωτότυπο σενάριο και απλή πλοκή συνδυάζονται για να μας παρουσιάσουν μια συναισθηματική ταινία πολλών διαστάσεων. Ταινία για μικρούς και μεγάλους, που σίγουρα θα αρέσει.

Αξιολόγηση: **** (Πολύ Καλή)

του MicLef

Φόρεστ Γκαμπ (Forrest Gump)

Αμερικανική ταινία. Διάρκεια: 142 λεπτά. 
Σκηνοθεσία: Ρόμπερτ Ζεμέσκις, με τους: Τομ Χανκς, Ρόμπιν Ράιτ, Γκάρυ Σινίς και Σάλλυ Φίελντ.

Ο Φόρεστ Γκαμπ, αν και δεν είναι έξυπνος, αλλά το αντίθετο, έχει καταλάθος παρουσιαστεί σε πολλές ιστορικές στιγμές και αρπάξει πολλές φορές τις σωστές ευκαιρίες, επίσης καταλάθος, αλλά η πραγματική του αγάπη, η Τζένη, του ξεφεύγει συνεχώς.

Χιλιοπαιγμένη από τις τηλεοράσεις ταινία, από την οποία έγινε και πολύ διάσημη η φράση: "Run Forest, Run!". Καλοστημένη κυρίως δραματική (έχει και πολλά αστεία σημεία) ταινία, η οποία συγκινεί όσες φορές και αν παιχτεί. Τα έξι Όσκαρ τα οποία έλαβε φαντάζουν υπερβολικά, ωστόσο, η ταινία έχει την εκπληκτική ικανότητα να διατηρεί το ενδιαφέρον της, εξαιτίας της πολύ καλής αφήγησης που την συνοδεύει και την εναλλαγή από ήρεμους σε δυνατούς-γρήγορους ρυθμούς. Ο Τομ Χανκς δίνει άλλη μια φορά ρεσιτάλ ερμηνείας, αλλά και οι υπόλοιποι ηθοποιοί ανταποκρίνονται στις "υποχρεώσεις" τους. Η ταινία κορυφώνεται σε ένα τέλος που δεν ανταποκρίνεται τόσο πολύ στην υπόλοιπη ταινία, αλλά ήταν αναμενόμενο, και αυτό το δικαιολογεί κάπως.

Αξιολόγηση: *** (Καλή)

του MicLef

Ο Σκοτεινός Ιππότης (The Dark Knight)

Αμερικανική ταινία. Διάρκεια: 152 λεπτά. 
Σκηνοθεσία: Κρίστοφερ Νόλαν, με τους: Κρίστιαν Μπέιλ, Χιθ Λέτζερ και Άαρον Έκχαρτ.

Ο Μπάτμαν, αστυνομικός Γκόρντον και ο Χάρβεϋ Ντεντ βρίσκονται αντιμέτωποι με το χάος που απελευθερώνεται από έναν πανέξυπνο τρομοκράτη, γνωστός ως Τζόκερ, καθώς φτάνει τον καθένα τους στα όριά τους.

Στην πιο σκοτεινή -όπως λέει και ο τίτλος- ταινία του Μπάτμαν οι πρωταγωνιστές φαίνονται πιο αποφασισμένοι να μας δώσουν μια ταινία υψηλού επιπέδου και ο Κρίστοφερ Νόλαν μια καταπληκτική περιπέτεια. Συνεχής δράση και μια αξιομνημόνευτη καλή μουσική σύνθεση από τον Χανς Τσίμερ, ο οποίος τον τελευταίο καιρό έχει "χρυσές δουλειές". Πιο ρεαλιστική προσέγγιση της έννοιας "υπερήρωας", με όλα του τα προβλήματα και μια μεγαλύτερηεμβάθυνση στους χαρακτήρας. Ο Κρίστιαν Μπέιλ πια φαίνεται ο καλύτερος Μπάτμαν που έχει περάσει απ΄την μεγάλη οθόνη και, φυσικά, ο Τζόκερ ή Χιθ Λέτζερ, δίνει μια συγκλονιστικά άρτια ερμηνεία, ξαφνιαστική, συγκρινόμενη με την προηγούμενη καριέρα του. Δυστυχώς το αναμενόμενό του Όσκαρ ήταν μεταθανάτιο, καθώς αυτό το ανεκτίμητο ερμηνευτικό ταλέντο πέθανε μόλις σε ηλικία είκοσι οκτώ χρόνων. Κανένας δεν θα μπορούσε να πιστέψει ότι κάποιος θα μπορούσε να ξεπεράσει την επίσης πολύ καλή ερμηνεία του Τζακ Νίκολσον κατά την ερμηνεία του Τζόκερ, όμως, τώρα, εικοσιδύο χρόνια αργότερα, αυτός ηθοποιός την ξεπερνάει. Παρά την καλή ερμηνεία του Χιθ Λέτζερ και την συνεχή, ποιοτική δράση, με τα εντυπωσιακά πρακτικά εφέ (ο Νόλαν αναποδογύρισε ένα ολόκληρο φορτηγό με κανόνι αέρος σε μια σκηνή) η ταινία είναι κάπως μεγαλύτερη από όσο θα μπορούσε να παρακολουθήσει κάποιος διατηρώντας το ενδιαφέρον του μέχρι το τέλος, το οποίο είναι αρκετά ικανοποιητικό, με μια δραματική νότα μέσα του, αλλά και έναν άσκοπο μικρό διάλογο. Ο Μάικλ Κέιν δίνει διάφορα διδάγματα κατά την διάρκεια της ταινίας ως μπάτλερ του Μπρους Γούειν, στην ταινία-ορόσημο στην κατηγορία των υπερηρώων, αλλάζοντας τον τρόπο που θα αντιμετωπίζονται οι μέχρι τώρα αστεία σουρεαλιστικοί ήρωες των κόμικς.

του MicLef
Trailer:

 

9

Αμερικανική ταινία. Διάρκεια: 79 λεπτά. 

Σκηνοθεσία: Σέιν Άσκερ, με τους: Ελάιζα Γουν, Τζένιφερ Κόνελι και Γρίσπιν Γκλόβερ.

Μια κούκλα που ξυπνάει σε έναν μετα-αποκαλυτικό κόσμο στο μέλλον κρατάει το κλειδί για την διάσωση της ανθρωπότητας.

Ένα από τα κινούμενα σχέδια που πέρασαν απαρατήρητα, καθώς τον τελευταίο καιρό η παραγωγή ταινιών κινουμένων σχεδίων είναι συνεχής. Με μια βουβή αρχή, η ταινία μας βάζει σε έναν άλλο κόσμο, με σκοτεινή ατμόσφαιρα και φανταστικά μηχανικά τέρατα. Η ιδέα είναι πολύ καλή και θα μπορούσε να είχε υλοποιηθεί όπως θα έπρεπε, αλλά, δυστυχώς, αυτό δεν έγινε. Η ταινία προχωράει με υπερβολικά γρήγορους ρυθμούς, χωρίς ο θεατής να προλαβαίνει να προσαρμοστεί στις καινούργιες καταστάσεις. Έτσι, μετά από λίγη ώρα, χάνεται και βλέπει τις γρήγορες εξελίξεις, περιμένοντας την επόμενη και χωρίς να μπαίνει σε σκέψεις για αυτήν που βρίσκεται τώρα. Παρόλα αυτά, τα κινούμενα σχέδια είναι πολύ καλά και οι φωνές των πρωταγωνιστών πολύ πειστικές. Έντονο είναι το αντιπολεμικό μύνημα, όπως και ίσως αυτό το οποίο κατακρίνει την Τεχνιτή Νοημοσύνη. Αναμενόμενο ότι ο Τιμ Μπάρτον θα εμπλεκόταν σε αυτό το πρωτότυπο κινούμενο σχέδιο, ως παραγωγός. 

Αξιολόγηση: *** (Καλή)

του ΜicLef

Iron Man

Αμερικανική ταινία. Διάρκεια: 126 λεπτά. 

Σκηνοθεσία: Τζον Φαβρέου, με τους: Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ, Γκουίνεθ Πάλτροου, Τέρρενσε Χάουαρντ και Τζεφ Μπρίτζες.

Όταν ο πλούσιος βιομηχανικός επιχειρηματίας και εφευρέτης Τόνι Σταρκ αναγκάζεται να κατασκευάσει μια παντοδύναμη πανοπλία για να επιζήσει από μια ξένη οργάνωση η οποία χτησιμοποιεί τα όπλα του και τον έχει απαγάγει, αποφασίζει να κλείσει τη βιομηχανία των όπλων του και να χρησιμοποιήσει την τεχνολογία του για να πολεμίσει το κακό.

Φιλόδοξη και πετυχημένη η μεταφορά του διάσημου ήρωα στον κινημαγράφο ο οποίος, με τον καταπληκτικό Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ ήρθε για να μείνει. Περιπέτεια πολλών ντεσιμπέλ και εντυπωσιακές σκηνές μάχης και εκρήψεων, χωρίς να αποτελούν το μόνο θέμα της ταινίας. Ο Τζεφ Μπριτζες σε έναν ακόμα σκοτεινό και πολύ καλό του ρόλο, στην θέση του κακού και η Γκουίνεθ Πάλτροου σε μια απλά συμπαθητική ερμηνεία. Συνηχής δράση, ομαλή εξέλιξη των γεγονότων και πολλές αστείες στιγμές κορυφώνονται σε ένα σκηνοθετικά άτσαλο και κάπως πρόχειρο τέλος.

Αξιολόγηση: **1/2 (Ενδιαφέρουσα/Καλή)

του ΜicLef

Death Proof

Αμερικανική ταινία. Διάρκεια: 114 λεπτά. 

Σκηνοθεσία: Κουέντιν Ταραντίνο, με τους: Κερτ Ράσελ, Ζόη Μπελ, Ροσάριο Ντόσον, Τράσυ Θομς και Βανέσσα Φερλίτο.

Δύο διαφορετικές παρέες ξένοιαστων κοριτσιών παρακολουθούνται σε διαφορετικές περιόδους από έναν σημαδεμένο στο πρόσωπο κασκαντέρ επικίνδυνων ταινιών, ο οποίος χρησιμοποιεί το αλεξι-θάνατο και τροποποιημένο αυτοκίνητό του για να εκτελέσει τα δολοφονικά του σχέδια.

Ιδιαίτερα πρωτότυπο σενάριο που από μόνο του υπόσχεται πολύ αίμα και αρκετές φρικιαστικές σκηνές. Και ποιός άλλος θα μπορούσε να το πραγματοποιήσει από τον Ταραντίνο, ο οποίος σκηνοθετεί την ταινία με εκπληκτικό τρόπο, έχοντας ενδιαφέρον ακόμα και στις ήσυχές της στιγμές, και προσθέτοντας τον εαυτό του -ως συνήθως- στο σενάριο για να παίξει έναν μικρό και μη σημαντικό ρόλο στην ταινία. Ο Κερτ Ράσελ παίζει πολύ καλά τον διεστραμμένο και, κοινώς, ανώμαλο δολοφόνο, ο οποίος σκοτώνει για ευχαρίστηση. Η ταινία συνοδεύεται από τρεις σκηνές με πολλή βία και αίμα, όπως είναι και αναμενώμενο, και οι συμπρωταγωνιστές του Κερτ Ράσελ αλλάζουν μία φορά στη μέση της ταινίας, όταν αλλάζει ο δολοφόνος στόχο. Η φρίκη των φόνων του οδηγού αυτού προκαλεί μίσος και φόβο, καθώς στην αρχή φαινόταν ιδιαίτερα συμπαθητικός και συναισθηματικός προς τα κορίτσια τα οποία θα ήταν τα θύματά του. Η σκηνή με τα δύο αυτοκίνητα στο τέλος είναι πολύ θεαματική και περιπετειώδης, με μπόλικο σασπένς. Το τέλος είναι απολύτως απολαυστικό και χαροποιητικό, καθώς δίνει στον θεατή μια ένοχη και "κακή" ευχαρίστηση.

Αξιολόγηση: *** (Καλή)
του MicLef

District 9

Αμερικανο-ΝεοΖηλανδική ταινία. Διάρκεια: 112 λεπτά. 

Σκηνοθεσία: Νέιλ Μπλόκαμπ, με τους: Σάρλτο Κόπλεϊ, Ντέιβιντ Τζέιμς και Τζέισον Κόουπ.

Μια εξωγήινη φυλή αναγκάζεται να ζει σε φριχτές καταστάσεις στη Γη, τη στιγμή που το διαστημόπλοιό τους έχει μείνει ακινητοποιημένο στον ουρανό. Ένας πράκτορας που εργάζεται στην περιοχή αυτή εκθέτεται στην βιοτεχνολογία του και αρχίζει να μεταλάσσεται.

Μια διαφορετική ματιά στο θέμα των εξωγήινων φυλών, κατά την οποία οι άνθρωποι έχουν το πάνω χέρι, και όχι οι εξωγήνιοι. Με παραγωγό τον Πίτερ Τζάκσον η ταινία εκπνέει μια σιγουριά στο να δοκιμάσει νέα πράγματα και ευτυχώς, πετυχαίνουν. Εκπληκτική περιπέτεια, που δείχνει για άλλη μια φορά, με διαφορετικό τρόπο όμως, ότι το πραγματικό κτήνος και θηρίο σε αυτόν τον κόσμο είναι ο άνθρωπος, που δεν λυπάται ούτε το ίδιο του το είδος. Φρικιαστικές σκηνές για ακόμη μια φορά, καλά οπτικά εφέ, ένας διαφορετικός τρόπος λήψης, που μοιάζει μία με ντοκιμαντέρ και μία με περιπέτεια, πολύ καλές ερμηνείες από σχεδόν πρωτοεμφανιζόμενους ηθοποιούς και ένα πολύ διαφορετικό και απολαυστικό τέλος. 

Αξιολόγηση: ***1/2 (Καλή/Πολύ Καλή)

του MicLef

The Terminal

Αμερικανική ταινία. Διάρκεια: 128 λεπτά. 

Σκηνοθεσία: Στίβεν Σπίλμπεργκ, με τους: Τομ Χνκς, Κάθρι Τζέτα-Τζόουνς και Σι ΜακΜπράιντ

Ένας ανατολικός ταξιδευτής, παγιδεύεται στο αεροδρόμιο του JFK, στην Νέα Υόρκη, καθώς στη χώρα του έγινε εμφύλος και συγκροτήθηκε καινούργιο κράτος κατά τη διάρκεια της πτήσης του, και δεν τον αναγνωρίζουν ως πολίτη κάποιας χώρας που ξέρει η Αμερική. Έτσι, αντιμετωπίζει το αεροδρόμιο ως προσωρινή κατοικία του, φλερτάροντας μια αεροσυνοδό, τρώγοντας στα εστιατόρια του αεροδρομίου και δημιουργώντας μπελάδες στον υπεύθυνο ασφαλείας του αεροδρομίου, ο οποίος προσπαθεί να τον ξεφορτωθεί.

Με σκηνοθέτη τον Σπίμπεργκ δεν είναι πολλές οι ταινίες που μπορούν να αποτύχουν. Δυστυχώς όμως αυτή είναι μια από τις λίγες ταινίες του που το παθαίνουν. Στην προσπάθειά του να εκπληρώσει το δύσκολο σενάριο, ο Σπίλμπεργκ, δεν φαίνεται να έχει αποφασίσει αν θέλει να δημιουργήσει μια δραματική ή μια κωμική ταινία. Έτσι, η ταινία αλλάζει υπερβολικά γρήγορα ρυθμούς, χωρίς να μπορεί ο θεατής να έχει μια άποψη για αυτά που συμβαίνουν και για τον χαρακτήρα των πρωταγωνιστών. Η ταινία περιέχει λίγα και καλά κωμικά σημεία, όμως η μεγάλη της διάρκεια δεν διευκολύνει την κατάσταση.

Αξιολόγηση: * (Μέτρια)

του MicLef

Βρέχει Κεφτέδες (Cloudy With a Chance of Meatballs)

Αμερικανική ταινία. Διάρκεια: 90 λεπτά. 

Σκηνοθεσία: Φιλ Λορντ και Κρις Μίλλερ, με τους: Μπιλ Χάντερ, Άννα Φάρις και Μπρους Κάμπελ.

Σε ένα μικρό νησάκι του οποίου οι κάτοικοι αναγκάζονται να τρώνε μόνο σαρδέλες, τις οποίες έχουν σιχαθεί, ένας νεαρός εφευρέτης και επιστήμονας, μετά από μια σειρά αποτυχημένων ανακαλύψεων και εφευρέσεων δημιουργεί μια συσκευή που μετατρέπει το νερό σε φαγητό, με αποτέλεσμα να βρέχει συνεχώς στο νησί φαγητά όλων των ειδών.

Θεοπάλαβο κινούμενο σχέδιο του οποίου το σενάριο μόνο του προβάλει την τρέλα που περιέχει. Τα κινούμενα σχέδια της ταινίας είναι διαφορετικά φτιαγμένα από τα υπόλοιπα, χωρίς να αποσκοπούν καθόλου στον ρεαλισμό και δίνοντας μια παραμυθική αύρα στην ταινία. Η ταινία έχει μπόλικες στιγμές υστερικού γέλιου και χωρίς να έχει κάποιο συγκεκριμένο στόχο για να επιτύχει στο θεατή, παρά την εξιστόρηση μια φανταστικής περιπέτειας μερικών ατόμων, καταντάει λίγο κουραστική, όπως και η παλαβή ευρηματικότητα των σεναριογράφων και των σκηνοθετών.

Αξιολόγηση: *** (Καλή)
του MicLef

Simpsons: Η ταινία (The Simpsons Movie)

Αμερικανική ταινία. Διάρκεια: 87 λεπτά. 

Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Σίλβερμαν, με τους: Νταν Καστελανέτα, Τζούλι Κάβνερ και Νάνσυ Κάρτραϊτ.

Αφού ο Όμηρος κατά λάθος μολύνει στον υπέρτατο βαθμό τη λίμνη δίπλα από την πόλη του, το Σπρίνγκφιλντ, η κυβέρνηση αποφασίζει να αποκλείσει την πόλη βάζοντάς τη σε έναν τεράστιο θόλο. Ο Όμηρος και η οικογένειά του αποδρούν και μετατρέπονται σε φυγάδες.

Πιθανότατα το πιο ξεκαρδιστικό κινούμενο σχέδιο που έχει δημιουργηθεί και σίγουρα όχι μόνο για παιδιά, αλλά κυρίως για τους μεγαλύτερους. Οι χαρακτήρες, ακολουθώντας τις συνήθειες και τις παραξενιές που είχαν και στην πασίγνωστη ομόνυμη σειρά, παραμένουν ίδιοι, αν και η υπόθεση της ταινίας δεν έχει καμία σχέση με τα παλαβά θέματα της σειράς. Τίποτα δεν ξεφεύγει από το καυστικό χιούμορ της ταινίας: ο πρόεδρος της Καλιφόρνια, Άρνολντ Σβαρτζενέγκερ, ο Τομ Χανκς, οι Green Day, οι ιδέες της καταστροφής του περιβάλλοντος, του θεού, της αναπαραγωγής, της οικογένειας και της νεοτροπίας του σύγχρονου αμερικανού πολίτη. Απολύτως τρελές καταστάσεις εκπλήσσουν και εννοείται, ξεκαρδίζουν. Μια αξέχαστη ταινία, που υπόσχεται πολλά γέλια.

Αξιολόγηση: **** (Πολύ Καλή)
του MicLef

Ο Λαβύρινθος του Πάνα (Pan's Labyrinth / El laberinto del fauno)

Ισπανική ταινία. Διάρκεια: 119 λεπτά.

Σκηνοθεσία: Γουιλέρμο Ντελ Τόρο, με τους: Ιβάνα Βακουέρο, Αριάντνα Γκιλ και Σέρτζι Λοπέζ.

Στην φασιστική Ισπανία του 1944, η "βιβλιοφάγος" κόρη ενός σαδιστή στρατιωτικού αποδρά σε έναν λαβύρινθο, ανακαλύπτοντας ένα φανταστικό κόσμο.

Μια διαφορετική, πιο σκοτεινή και λιγάκι πιο ρεαλιστική εκδοχή της Αλίκης στην Χώρα των Θαυμάτων. Η πρωταγωνίστρια μεταβιβάζεται συνεχώς μεταξύ δύο κόσμων, τον φανταστικό, ο οποίος είναι γεμάτος τρομαχτικές δοκιμασίες και στον πραγματικό, ο οποίος αποδεικνύεται απόμη πιο τρομαχτικός, με τις μάχες να είναι έτοιμες να ξεσπάσουν από στιγμή σε στιγμή. Ένα από τα από τα πιο φρικιαστικά τέρατα που έχουν εμφανιστεί ποτέ σε ταινία πρωταγωνιστεί στην πιο σοκαριστική σκηνή της ταινίας, με τον χαρακτηριστικό του ήχο να μένει στη μνήμη των θεατών. Μια προσέγγιση του φαντασικού με ένα καινούργιο τρόπο και, σίγουρα, πιο ενδιαφέρων. Ιδιαίτερα συγκινητική, καταφέρει να μεταβιβάσει τον θεατή δίπλα στην πρωταγωνίστρια, και να τον κάνει συμπάσχει στο περιπετειώδες ταξίδι της στο φανταστικό κόσμο που έχει τόσους κινδύνους όση και γοητεία.  Νικήτρια τριών Όσκαρ. Αυστηρά ακατάλληλη για άτομα κάτω των δώδεκα, καθώς όσο μαγική και αν ακούγεται, περιέχει μερικές βίαιες σκηνές.

Αξιολόγηση: **** ( Πολύ Καλή)
του MicLef

Τα Παιδιά της Χορωδίας (Les Choristes)

Γαλλο-Σουηδο-Γερμανική ταινία. Διάρκεια: 97 λεπτά.

Σκηνοθεσία: Κριστόφ Βαρατιέρ, με τους: Τζεράντ Τζονοτ, Φρανσές Μπερλέντ και Τζιν-Βαπτίς Μονιέρ.

O καινούργιος καθηγητής ενός ιδρύματος ορφανών παιδιών και παιδιών των οποίων οι γόνεις δεν τα θέλουν ή δεν μπορούν να τα συντηρήσουν, έχει μια θετική επίδραση στη ζωή των άτακτων και "απαράδεκτων" μαθητών.

Μια από τις καλύτερες ταινίες του γαλλικού σινεμά και σίγουρα στις δέκα καλύτερες του 2004. Συγκινητική και συναισθηματική, αλλά όχι βαρετή, και συναρπαστική ακόμη και για τα άτομα που προτιμούν ταινίες με συνεχείς εκρήξεις και οπτικά εφέ. Η τανία επικεντώνεται στον καθηγητή των παιδιών του ιδρύματος και σε ένα άλλο παιδί, το οποίο αν και κάνει συνεχώς φασαρίες και φαίνεται "χαμένη υπόθεση" αγαπάει τη μουσική και έχει εκπληκτική φωνή. Η μουσική της ταινίας είναι μαγική και άξια για να αγοραστεί, όπως και η ίδια η ταινία. Το κακό στοιχείο δεν λείπει από την ταινία, το οποίο ενσαρκώνεται στο πρόσωπο ενός ψυχολογικά διαταραγμένου και κακομαθημένου καινούργιου "μαθητή" του ιδρύματος, και σε ορισμένα σημεία της ταινίας και ο διευθυντής του ιδρύματος, ο οποίος σημειώνει πολλές αλλαγές στη συμπεριφορά του κατά τη διάρκεια της ταινίας. Υποψήφια για 2 βραβεία Όσκαρ.

Αξιολόγηση: **** (Πολύ Καλή)
του MicLef

Kick-Ass

Αμερικανική ταινία. Διάρκεια: 117 λεπτά. 

Σκηνοθεσία: Μαθιου Βάγκν, με τους: Άαρον Τέιλορ-Τζόνσον, Νίκολας Κέιτζ, Κλόι Γκρέις Μόρετζ και Μαρκ Στρονγκ.

Ο Ντέιβ Λιζέσκι είναι ένας μη άξιος σημασίας μαθητής λυκείου και ένας φανατικός οπαδός κόμικ περιδικών που μια μέρα αποφασίζει να γίνει υπερ-ήρωας, αν και δεν έχει ειδικές δυνάμεις, ιδιαίτερο λόγο ή κατάλληλη εκπαίδευση για να το κάνει.

Σχεδόν σατιρική εκδοχή των υπερηρωικών περιοδικών, αλλά σοβαρή και αποφεύγοντας κατά πολύ την έννοια της παρωδίας, αυτή η ξεκαρδιστική κυρίως για τους εφήβους και τους πρόσφατα ενηλικιωμένους είναι κάτι το πρωτότυπο και κάτι το απολύτως διαφορετικό. Οι ξεκαρδιστικές στιγμές δεν λείπουν από την ταινία, όπως οι φρικιαστικές και περιπετεώδεις. Ευτυχώς η ταινία δεν πήρε κάτι που συμπεριλαμβανόταν στο περιοδικό: τις απέραντες και επαναλαμβανόμενες σκηνές σκοτωμού και αίματος αλά Ταραντίνο. Ωστόσο, η υπερβολή δυστυχώς ούτε αυτή λείπει, καθώς και οι -αν και λίγες- αναμενόμενες και αρκετά συνηθισμένες σκηνές της ταινίας. Πολύ καλός ο Άαρον Τέιλορ-Τζόνσον, αλλή την παράστηαση κλέβει η μικρή Κλο Γρέις Μόρετζ και ο αγνώριστος ο Νίκολας Κέιτζ. Ιδιαίτερα ταιριαστή η μουσική επένδυση.

Αξιολόγηση: *** (Καλή)
του MicLef

Gran Torino

Αμερικανο-Γερμανική ταινία. Διάρκεια: 116 λεπτά. 

Σκηνοθεσία: Κλιντ Ίστγουντ, με τους: Κλιντ Ίστγουντ, Μπι Βανγκ και Κρίστοφερ Κάρλεϊ.

Ο ευέξαπτος βετεράνος του Κορεάτικου Πολέμου Γουόλτ Κογουάσκι προσπαθεί να βοηθήσει τον γείτονά του να μπει στο σωστό δρόμο, έναν νεαρό Ασιάτη έφηβο, που προσπάθησε να του κλέψει το πιο πολύτιμο αντικείμενο του: το Γκραν Τορίνο του 1972. Στην προσπάθειά του αυτή, θα βρεθεί αντιμέτωπος με τις συμμορία της περιοχής η οποία θέλει τον νεαρό να ενωθεί μαζί τους.

Το τελευταίο - ως τώρα - έργο του Κλιντ Ίστγουν αποδεικνύεται ένα κομψοτέχνημα, που δείχνει τις προκαταλήψεις μεταξύ των ανθρώπων και την καλοσύνη που υπάρχει στις καρδιές όλων μας. Η ταινία ξεκινάει με πολύ αργούς ρυθμούς, όμως συνεχίζοντας, μετατρέπεται σε μια αγωνιώδη περιπέτεια. Ο Κλιντ Ίστγουντ φαίνεται να παίζει έναν ρόλο ραμμένο και φτιαγμένο για τα μέτρα του. Ο Γουόλτ αρχικά έχει απολύτως εχθρική στάση απέναντι στις Ασιάτικες οικογένεις της περιοχής, εξαιτίας της εμπειρίας που είχε με τον Κορεάτικο Πόλεμο. Στην ταινία μπλέκονται ρατσιστικά, θεολογικά και ανθρωπιστικά θέματα και ενώνονται συνθέτοντας ένα καλοστημένο και άκρως συγκινητικό και αγωνιώδες δράμα.

Αξιολόγηση: **** (Πολύ Καλή)
του MicLef

Batman Begins

Αμερικανική ταινία. Διάρκεια: 140 λεπτά. 

Σκηνοθεσία: Κρίστοφερ Νόλαν, με τους: Κρίστιαν Μπέιλ, Μάικλ Κέιν, Κεν Γουάνεϊμπ και Λίαμ Νίσον.

Ο Μπρους Γουέιν, αφού εμφανίζεται πολλά χρόνια μετά τη μυστηριώδη εξαφάνισή του κατά την οποία υποβλήθηκε σκληρή προπόνηση για να γίνει ένα είδος ξεχωριαστού μαχητή, έχοντας δει όλη του τη ζωή την Γκόθαμ Σίτι, το σπίτι του, να μετατρέπεται σε μια εγκληματική άβυσσο, αποφασίζει να βάλει ένα τέλος στην ανεξέλεγκτη εγκληματικότητα και μετατρέπεται στον ήρωα που η Γκόθαμ χρειάζεται, τον Μπάτμαν.

Φαντασμαγορικό και καθηλωτικό το πρώτο κομμάτι των ταινιών Μπάτμαν του Κρίστοφερ Νόλαν αποδεικνύεται αρκετά καλύτερο από όλα τα προηγούμενά του. Συνεχής δράση και η πιο καλή προσωποποίηση του Μπάτμαν στο πρόσωπο του Κρίστιαν Μπέιλ, ο οποίος είναι κατάλληλος για τον χαρακτήρα, αν εξαιρέσουμε ότι παραμορφώνει λιγάκι περισσότερο από ότι θα έπρεπε την φωνή του, όμως παίρνει τον κατάλληλο σκοτεινό και μυστηριώδη τόνο που θα χρειαζόταν ο οποισδήποτε υπερήρωας που θα ήθελε να φοβήσει τους αντιπάλους και να κρατήσει κρυφή την ταυτότητά του. Καταιγιστική δράση, όπως και στην επόμενη ταινία του Μπάτμαν, και πολύ καλή σκηνοθεσία. Ο Μάικλ Κέιν ως σωφέρ και βοηθός και ο Μόργκαν Φρίμαν ως "δημιουργός" των απαιτητικών μηχανημάτων του Μπάτμαν είναι το κερασάκι στην τούρτα. Υποψήφια για 1 Όσκαρ.

Αξιολόγηση: *** (Καλή)
του MicLef