Το Άλογο του Πολέμο (War Horse)

Αγγλο-Γερμανική ταινία. Διάρκεια: 146 λεπτά.

Σκηνοθεσία: Στίβεν Σπίλμπεργκ, με τους: Τζέρεμι Ίρβιν, Έμιλι Γουότσον και Ντέιβιντ Θίλις.

Ο νεαρός Άλμπερτ κατατάγεται για να υπηρετήσει την Αγγλία κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, αφού το αγαπημένο του άλογο, ο Τζόι, πωλείται στο ιππικό. Το ελπιδοφόρο ταξίδι του Άλμπερτ τον οδηγεί έξω από την Αγγλία, μέσα στην Ευρώπη, ενώ ο πόλεμος κλιμακώνεται.

Ο Στίβεν Σπίλμπεργκ, ένας από τους κορυφαίους σκηνοθέτες περιπετειών, αποτυγχάνει σε μια ταινία που φαίνεται "σούπα" από την υπόθεσή της και μόνο. Με πολύ καλή αναπαράσταση της εποχής και μερικές σκηνές μάχης η ταινία καταφέρνει να κρατήσει το ενδιαφέρον το οποίο όμως ύστερα από ένα σημείο και μετά εξαλείφεται. Ο Σπίλμπεργκ βάζει σε πράξη μια πολύ παράξενη τεχνική σκηνοθεσίας. Κάνει μια ταινία, που σε όλη τη διάρκειά της είναι βαρετή και βλακωδώς ρομαντική, ενδιαφέρουσα, προσθέτοντας μερικές σοκαριστικές, περιπετειώδεις και συγκινητικές σκηνές. Αυτές οι περιπετειώδεις σκηνές είναι αυτές που κρατάνε το ενδιαφέρον στην ταινία, με αποκορύφωμα τη σκηνή που το άλογο τρέχει διαπερνώντας μια πεδιάδα στην οποία μένεται μάχη, ωστόσο, όποιος δεν αντέχει τα μελό, δεν θα καταφέρει να συγκινηθεί από τις σκηνές αυτές, καθώς θα έχει βαρεθεί υπερβολικά κατά τη διάρκεια της υπόλοιπης ταινίας. Η ταινία, όμως, διατηρεί μερικά από τα θετικά του Σπίλμπεργκ, όπως η πανέμορφη, επιβλητική φωτογραφία, τα παραστατικά σκηνικά και ρούχα, όπως και η κατάσταση στην οποία ζούσαν οι άνθρωποι την εποχή λίγο πριν από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Υποψήφια για 6 Όσκαρ, μεταξύ των οποίων και Καλύτερης Ταινίας.

Αξιολόγηση: *** (Καλή)

του MicLef

Η Γέφυρα του Ποταμού Κβάι (The Bridge on the River Kwai)

Αγγλο-Αμερικανική ταινία. Διάρκεια: 161 λεπτά.

Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Λιν, με τους: Γουίλιαμ Χόλντεν, Άλεκ Γκίνες και Τζακ Χόκινς.

Αφού τακτοποιεί τις διαφορές του με έναν Γιαπωνέζο διοικητή στρατοπέδου αιχμαλώτων πολέμου, ένας Βρετανός συνταγματάρχης συνεργάζεται επιβλέποντας την κατασκευή μια σιδηροδρομικής γέφυρας για τους αντιπάλους τους, αγνοώντας ένα σχέδιο από τους συμμάχους τους για να την καταστρέψουν.

Μια κλασσική ταινία, από τις καλύτερες του τομέα των πολεμικών επιχειρήσεων. Ρεσιτάλ ερμηνείας από τον Άλεκ Γκίνες, σε έναν από τους καλύτερους ρόλους της καριέρας του. Η ενδιαφέρουσα πλοκή αναδεικνύει την μεταμόρφωση που προκαλέι στον άνθρωπο ο πόλεμος, καθώς και την αλλαγή που παρουσιάζεται στον χαρακτήρα του μόλις αυτός παύσει, έστω και για λίγο. Τα ηθικά διλήμματα υπάρχουν σε όλη τη διάρκεια της ταινίας, που κάνουν τους χαρακτήρες να μετατρέπονται σε πραγματικούς ανθρώπους που απλά εκτελούν εντολές. Η όχι συνεχής δράση κορυφώνεται μέχρι την τελική συναισθηματική κορύφωση με ένα δραματικό και απρόσμενο τέλος. Νικήτρια 7 βραβείων Όσκαρ, μεταξύ των οποίων για Ά ανδρικό ρόλο και καλύτερου σκηνοθέτη και με ένα εμβληματικό σάουντρακ, αυτή η ταινία θα μείνει αξεπέραστη όσα χρόνια και αν περάσουν.

Αξιολόγηση: ***** (Αριστούργημα) 

του MicLef
Trailer:

 

Αμαντέους (Amadeus)

Αμερικανική ταινία. Διάρκεια 160 λεπτά.

Σκηνοθεσία: Μίλος Φόρμαν, με τους: Φ. Μουράι Άμπρααμ, Τομ Χαλ και Ελίζαμπεθ Μπερίντζ.

Η εκπληκτική ιστορία του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, διηγημένη με φλασ-μπακ από τον Αντόνιο Σαλιέρι, ανταγωνιστή του Μότσαρτ, και τώρα έγκλιστου σε ψυχιατρική μονάδα.

Από τον τίτλο είναι αυτονόητο ότι η ταινία πρόκειται για την βιογραφία του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ. Το πρώτο μισό της ταινίας, μετά από μια έντονη αρχή, κυλάει ιδιαίτερα ευχάριστα και χαρουέμνα, ενώ στο δεύτερο κομμάτι η ατμόσφαιρα βαραίνει και σοβαρεύει. Η ταινία δεν παρουσιάζει τον Μότσαρτ ως το ιδανικό άνθρωπο, αλλά αντιθέτως, έναν φιλάργυρο και ανώριμο νεαρό, που παρά το μεγάλο ταλέντο του στη μουσική έπασχε από οποιοδήποτε άλλο είδος ηθικής αξίας και είχε ένα αδικαιολόγητα σπαστικό γέλιο, το οποίο, σύμφωνα και με ιστορικά έγγραφα ήταν όχι απλά παράξενο, αλλά εκκεντρικό. Σπουδαίες ερμηνείες και από τους δύο κύριους πρωταγωνιστές, ρεαλιστική αναπαράσταση της εποχής, και για μουσική, αποσπάσματα του έργου το Μότσαρτ, τα οποία παίζονται με τη σειρά που γράφηκαν. Μια διαφορετική και για πολλούς άγνωστη, αλλά όχι φανταστική εκδοχή της ζωής του πιθανότατα μεγαλύτερου συνθέτη που έζησε ποτέ.

Αξιολόγηση: **** (Πολύ Καλή)

του MicLef

Ο Πιανίστας (The Pianist)

Γερμανο-Αγγλο-Γαλλο-Πολωνική ταινία. Διάρκεια: 150 λεπτά.

Σκηνοθεσία: Ρόμαν Πολάνσκι, με τους: Άντριεν Μπρόντι, Τόμας Κρέτσμαν και Φραν Φινλάϊ.

Ένας Πολωνός Εβραίος μουσικός αγωνίζεται για να επιβιώσει από την καταστροφή της εβραϊκής περιοχής στην Βαρσοβία κατά τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Μια από τις πιο πρόσφατες ταινίες που αφορούν τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, με παράτολμες ιδέες και πολύ καλή αναπαράσταση της κατάστασης στην οποία βρίσκονται οι Εβραίοι εκείνη την περίοδο, ίσως μερικές φορές με μερικές υπερβολές, προκειμένου να αυξηθεί το δραματικό στοιχείο και η πλήρης αίσθηση της ανασφάλειας. Άδεια πλάνα και κατεστραμμένες πόλεις γεμάτες συντρίμμια και νεκρούς δείχνουν τις ολέθριες συνέπειες όχι μόνο του δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και όλων των πολέμων. Εξαιρετική η ερμηνεία από τον Άντριεν Μπρόντι, που δίνει την καλύτερή του ερμηνεία ως τώρα. Νικήτρια τριών Όσκαρ μεταξύ των οποίων και Ά αντρικού ρόλου.

Αξιολόγηση: ***1/2 (Καλή/Πολύ Καλή)

του MicLef

Amelie (Le fabuleux destin d'Amelie Poulain)

Γαλλο-Γερμανική ταινία. Διάρκεια 122 λεπτά.

Σκηνοθεσία: Ζαν Πιερ Ζενέ, με τους: Οντρέ Τοτού, Ματιέ Κασοβίτς και Ντομινίκ Πινιόν.

Η Αμελί, μια αθώα και άκακη κοπέλα που ζει στο Παρίσι, με μια δικιά της αίσθηση της δικαιοσύνης, αποφασίζει να βοηθήσει τους ανθρώπους γύρω της και στην προσπάθειά της, ανακαλύπτει τον έρωτα.

Μια από της πιο γλυκιές ταινίες των τελευταίων χρόνων, με πανέμορφες εικόνες αι χρώματα, γυρισμένη με τέτοιο τρόπο, ώστε να φαντάζει φανταστικός ο κόσμος στον οποίο διαδραματίζονται τα γεγονότα. Απλή, αθώα και ανθρώπινη ταινία, με διάφορες αρκετά αστείες σκηνές που διατηρεί το ενδιαφέρον της μέχρι το ευχάριστο τέλος Υποψήφιο για πέντε Όσκαρ, μεταξύ των οποίων και καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας. Έγινε διάσημη σε όλον τον κόσμο και η γλυκήτατη μουσική της ακούγεται ακόμα και σήμερα, χώρια από την ταινία.

Αξιολόγηση: ***1/2 (Καλή/Πολύ Καλή)

του MicLef

Ran

Γαλλο-Ιαπωνική ταινία. Διάρκεια: 162 λεπτά.

Σκηνοθεσία: Ακίρα Κιροσάγουα, με τους: Τατσούγια Νακαντάι, Ακίρα Τεράο και Ζινπάτσι Νεζού.

Ένας ηλικιωμένος άρχοντας χωρίζει και δίνει την περουσία του στους τρεις γιούς του, και οι δύο διεφθαρμένοι στρέφονται εναντίον του.

Ένα πραγματικά αριστούργημα, μια ταινία που δείχνει τι ακριβώς σημαίνει η τέχνη του κινηματογράφου. Η ταινία περιστρέφεται γύρω από την ανθρώπινη ψυχολογία, την ιαπωνική παράδοση και της ηθικές αξίες. Τρομερές ερμηνείες, σπουδαίων ηθοποιών περιέχονται σε  (αν όχι η καλύτερη) μια από τις καλύτερες ταινίες του Ακίρα Κιροσάγουα, που αγγίζουν την ψυχή και σπαράζουν την καρδιά. Τρομακτική πλοκή, λες και έχει εμπνευστεί από παλιά ιαπωνική ιστορία γεμάτη ηθικά διδάγματα, και μεγαλοπρεπείς σκηνές μάχης μετατρέπουν την ταινία σε μια από τα πιο προσεγμένα δράματα στην ιστορία του κινηματογράφου.

Αξιολόγηση: ***** (Αριστούργημα)

του MicLef

Ποτέ την Κυριακή (Never on Sunday)

Ελληνική ταινία. Διάρκεια: 91 λεπτά.

Σκηνοθεσία: Ζυλ Ντασσέν, με τους: Μελίνα Μερκούρη, Ζυλ Ντασσέν και Γεώργιος Φούντας.

'Ενας Αμερικανός λόγιος στην Ελλάδα προσπαθεί να "βελτιώσει" μια πόρνη, την οποία έχει ερωτευτεί.

Μια από της σπουδαιότερες ταινίες στην ιστορία του ελληνικού, αλλά και του παγκόσμιου κινηματογράφου. Συγκλονιστική ερμηνεία από την Μελίνα Μερκούρη, η οποία υπήρξε υποψήφια, αλλά όχι νικήτρια του Όσκαρ γυναικείου ρόλου εκείνη τη χρονία. Η πρώτη ταινία του Ζυλ Ντασσέν, ο οποίος με μεγάλη μαεστρία και την δικιά του ηθοποιΐα στην ταινία οικοδομεί μια ταινία φτιαγμένη  για την Ελλάδα και, κυρίως, όπως λέει και το τραγούδι για το οποίο βραβεύτηκε ο Μάνς Χατζιδάκις με Όσκαρ στην ταινία, για τον Πειραιά. Πραγματικό κομψοτέχνημα. 

Αξιολόγηση: ****1/2 (Πολύ Καλή/Αριστούργημα)

του MicLef

Slumdog Millionaire

Αγγλική ταινία. Διάρκεια: 120 λεπτά.

Σκηνοθεσία: Ντάνι Μπόιλ, Λόβλιν Τάνταν, με τους: Ντεβ Πατέλ, Φρέιντα Πίντο και Σαράμπ Σούκλα.

Ένας νεαρός από την Βομβάη που μεγάλωσε στους δρόμους, παίρνει μέρος στην ινδική εκδοχή του "Ποιός θέλει να γίνει εκατομμυριούχος;". Συλλαμβάνεται από υποψίες για κλεψιά, και ενώ ανακρίνεται, γεγονότα από τη ζωή του εμφανίζονται, που εξηγούν γιατί ξέρει τις απαντήσεις.

Νικητής 8 Όσκαρ, αυτή η ταινία είναι πιθανότατα η πιο προσεγμένη ταινία του 2008. Με ευκίνητη κάμερα και επιδέξια flash-back, με τρόπο τέτοιο ώστε να εξηγείται η ιστορία του διαγωνιζόμενου, αλλά να μην ξεχνάνε οι θεατές για πιο σημείο του παιχνιδιού αναφέρεται η μικρή ιστορία, οι δύο ώρες κυλάνε πολύ εύκολα και πολύ ευχάριστα. Η ταινία κάνει σχόλια πάνω στην εκμετάλλευση των παιδιών και στην φτώχεια η οποία σκοτώνει περισσότερο κόσμο από όσον ζει στην Ευρώπη, αλλά κυριώς στην αγάπη, που μπορεί να κάνει έναν άνθρωπο να προσπαθήσει τα πάντα. Πανέμορφες εικόνες, συνεχείς ανατροπείς και η συμπαράσταση του θεατή στον πρωταγωνιστή χαρακτηρίζουν αυτήν την feel-good ταινία.

Αξιολόγηση: *** (Καλή)

του MicLef

Κάτω από την Λάμψη του Φεγγαριού (Moonstruck)

Αμερικανική ταινία. Διάρκεια: 102 λεπτά. 

Σκηνοθεσία: Νόρμαν Τζουίσο, με τους: Σερ, Νίκολας Κέιτζ και Ολύμπια Δουκάκης.

Η Λορέττα Καστορίνι, μια βιβλιοθηκάριος από το Μπρούκλιν, στη Νέα Υόρκη, βρίσκεται σε άσχημη κατάσταση όταν ερωτεύεται τον αδερφό του άντρα που δέχτηκε να παντρευτεί.

Μια ανάλαφρη ρομαντική κομεντί, με μερικά μικρά υπαρξιακά σποτάκια, αλλά γεμάτο από αστείες καταστάσεις, με περίπλοκη υπόθεση και συνεχές ξαφνιαστικές τροπές στο σενάριο. Όσκαρ ερμηνείας για την Σερ και την από ελληνικές ρίζες Ολύμπια Δουκάκη, που δίνουν εκπληκτικές ερμηνείες, όπως και ο Νίκολας Κέιτζ σε μια από τις πρώτες καλές εμφανίσεις του, στηρίζουν την ταινία η οποία όμως, εκτός από τις καλές ερμηνείες και τις αναπάντεχες αλλαγές στην ροή των γεγονότων έχει υπερβολικά πολύ απλή υπόθεση και κυλάει πολύ γρήγορα., χωρίς να δείχνει κάτι το πρωτότυπο ή κάτι το διαφορετικό από τις υπόλοιπες (ίδιο καλές) ρομαντικές κομεντί του είδους της.

Αξιολόγηση: *** (Καλή)  

του MicLef

Τζουμάντζι (Jumanji)

Αγγλο-Γαλλική ταινία. Διάρκεια: 104 λεπτά.

Σκηνοθεσία: Τζο Τζόνστον, με τους: Ρόμπιν Γουίλιαμς, Κίρστεν Ντανστ και Μπόνι Χαντ.

Όταν δύο παιδιά παίζουν με ένα παλιό επιτραπέζιο παιχνίδι που βρήκαν, απελευθερώνουν έναν άνθρωπο που είχε παδευτεί για δεκαετίες στο παιχνίδι και μια σειρά κινδύνων που μπορούν να σταματήσουν μόνο τελειώνοντας το παιχνίδι.

Εξωπραγματική περιπέτεια, με πρωτοπόρα οπτικά εφέ για την εποχή τους, τα οποία συνθέτουν έναν φανταστικό κόσμο, ο οποίος είναι αξιοζήλευτος, μα συνάμμα τρομακτικός. Μια σκοτεινή ατμόσφαιρα υπάρχει στην ταινία, παρόλο που στοχεύει κυρίως νεανικό κοινό και έχει μια πολύ έντονη αίσθηση ανασφάλειας. Η καταιγιστική δράση και οι "εύκολες" για το μυαλό σκηνές παιρνούν γρήγορα, όμως οι αρκετές σκηνοθετικές αφέλειες είναι καθαρά εμφανείς και δεν κορυφώνεται το δραματικό στοιχείο, το οποίο με κάποιο τρόπο προσπαθεί ο σκηνοθέτης, ενδιάμεσα από τη δράση, να περάσει. Ταινία που σίγουρα όλα τα παιδιά στην ηλικία των δέκα θα έπρεπε να δουν, κυρίως για να δουν και μια διαφορετική εκδοχή παιδικών και φανταστικών περιπετειών. 

Αξιολόγηση: **1/2 (Ενδιαφέρουσα/Καλή)

του MicLef

Ο Τσάρλι και το Εργοστάσιο της Σοκολάτας (Charlie and the Chocolate Factory)

Αγγλο-Αμερικανική ταινία. Διάρκεια: 115 λεπτά. 

Σκηνοθεσία: Τιμ Μπάρτον, με τους: Τζόνι Ντεπ, Φρέντι Χάιμορ, Ντέιβιντ Κέλι και Έλενα Μπόνχαμ Κάρτερ.

Ένα νεαρό αγόρι κερδίζει μια περιήγηση στο πιο εκπληκτικό εργοστάσιο σοκολάτας στον κόσμο, που ανήκει στον πιο ασυνήθιστο σοκολατοποιό, τον Γουίλι Γουάνκα.

Μια ακόμα πρωτότυπη ταινία από τον Τιμ Μπάρτον, ο οποίος είναι πια ένας από τους καλύτερους του είδους του σουρεαλισμού και του φανταστικού. Μια ταινία πολύ γλυκιά, με ένα βαθύ μύνημα για τους γονείς που κακομαθαίνουν τα παιδιά τους με οποιοδήποτε τρόπο, το οποίο παιρνάει στους θεατές μέσα από μια συναρπαστική περιπέτεια, γεμάτη φαντασία, πανέμορφα χρώματα και διάφορα μικρά τραγουδάκια από τον Ντάνι Έλφμαν. Ο Τζόνι Ντεπ αγνώριστος, καθώς παίζει έναν πολύ ιδιαίτερο και περίπλοκο ρόλο και η παρουσία του Κρίστοφερ Λι ως πατέρα του Γουίλι Γουάνκα. Ιδανικό για παιδιά αλλά και απολαυστικό για τους μεγαλύτερους.

Αξιολόγηση: *** (Καλή)

του MicLef

Σέρλοκ Χόμς: Το παιχνίδι των Σκιών (Sherlock Holmes: A Game of Shadows)

Αμερικανική ταινία. Διάρκεια: 129 λεπτά. 

Σκηνοθεσία: Γκάι Ρίτσι, με τους: Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ, Τζουντ Λο, Τζάρεντ Χάρις και Νούμι Ραπάσε.

Ο Σέρλοκ Χολμς και ο φίλος του Δρ. Γουότσον ενώνονται για να ανατρεψουν τα σχέδια του της μεγαλύτερης εγκληματικής φυσιογνωμίας, τον Καθηγητή Μοριάρτι, ο οποίος ετοιμάζεται να προκαλέσει Παγκόσμιο Πόλεμο για να κερδίσει από την πώληση των υλικών του πολέμου. 

Φανερά κατώτερη η συνέχεια της εκπληκτικά διασκεδαστικής πρώτης ταινίας, με ίδιους τους δύο κύριους πρωταγωνιστές και χαοτική υπόθεση. Λίγα αλλά όχι ανύπαρκτα ή κακόγουστα τα αστεία και ένας ιδιαίτερα ενδιαφέρων χαρακτήρας για το ρόλο του κακού Μοριάρτι. Το πρώτο μισο της ταινίας κυλάει πολύ αργά και δεν έχει ούτε ωραίες σκηνές κουράζοντας τον θεατή. Το δεύτερο μισό της ταινίας είναι ιδιαίτερα γρήγορο, με συμπυκνωμένη δράση, θεαματικές εικόνες και πολλά (ίσως υπερβολικά) slow-motion. Ο Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ δημιουργεί έναν απολύτως δικό του κινηματογραφικό χαρακτήρα, όπου όπως απέδειξε και η συνέχεια της πρώτης ταινίας, είναι εδώ για να μείνει. Προσεγμένα οπτικά εφέ, η ίδια περίπου μουσική. Η συγκεκριμένη ταινία, αντιθέτως με την πρώτη δεν βάζει στο θεατή σε έναν κόσμο μυστηρίου, ώστε στο τέλος να του έχουν δημιουργηθεί ερωτήματα σχετικά με μερικά σημεία, που ο Σέρλοκ Χολμς θα έπρεπε να εξηγήσει. Έτσι, εμφανίζονται σκηνές όπου δεν είχε αναφερθεί καθόλου η ταινία από πριν στο τέλος του έργου, δείχνοντας στο θεατή πράγματα που δεν είχε ξαναδεί στην ταινία. Πολλές υπερβολές και πολύς σουρεαλισμός κάνει τον Σέρλοκ Χολμς να φαντάζει ένας παλαιότερος Τζέιμς Μποντ, που μπορεί να επιβιώσει από τα πάντα, χωρίς να παθαίνει τίποτα. 

Αξιολόγηση: ** (Ενδιαφέρουσα)

του MicLef