Bank Bang

Ελληνική ταινία. Διάρκεια: 97 λεπτά.

Σκηνοθεσία: Αργύρης Παπαδημητρόπουλος, με τους: Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, Δημήτρης Ίμελος και Μαρίσα Τριανταφυλλίδου.

Δύο αδέρφια που δουλεύουν σε γραφείο τελετών, ξεκινούν να ληστεύουν τράπεζες, προκειμένου να ξεχρεώσουν όλα τα χρήματα που χρωστάει ο ένας αδερφός στην ελληνική μαφία. Ωστόσο, ο ένας ερωτεύεται μια απομονωμένη γυναίκα που τυχαίνει να δουλεύει ως μυστική αστυνομικός.

Συμπαθητική ιδέα με λίγο προβλέψιμο σενάριο, αλλά την καλύτερη πραγματοποίηση που θα μπορούσε να είχε. Η ταινία ισορροπεί ανάμεσα στο καλόγουστο και στο βαρετό, φτιάχνοντας μια πολύ ευχάριστη διάθεση και παρόλο που είναι μια ταινία χαμηλού προϋπολογισμού (όπως όλες οι ελληνικές) φαίνεται σα μια παραγωγή υψηλών προδιαγραφών. Πετυχημένες ατάκες και καταστάσεις, αλλά και συνεχής δράση μπλέκονται και μας δίνουν μια αστεία, καλόγουστη περιπέτεια, που υπόσχεται ότι δεν θα αφήσει απογοτευμένους τους θεατές. Πολύ καλές ερμηνείες και σάτιρα προς την αστυνομία και την  πολιτική διαφθορά. 

Αξιολόγηση: *** (Καλή)

του MicLef

Hugo

Αμερικανική ταινία. Διάρκεια: 126 λεπτά.

Σκηνοθεσία: Μάρτιν Σκορτσέζε, με τους: Άσα Μπάτερφλαϊντ, Κλόε Γκρέις Μορέτζ, Μπεν Κίνγκσλι, Σάσα Μπάροουν Κόεν και Κρίστοφερ Λι.

Στο Παρίσι του 1930, ένα ρφανό που ζει κρυφά σε έναν σταθμό τρένου μπλέκεται σε ένα μυστήριο που περιλαμβάνει κάποιο μύνημα από τον νεκρό πατέρα του τοποθετημένο σε ένα μηχάνημα που πρασπαθεί να επισκευάσει.

Το όνειρο του Σκορτσέζε που προσπαθούσε χρόνια να πραγματοποιήσει, εμφανίζεται στη μεγάλη οθόνη επιτυχώς. Η ταινία στην αρχή αποτελείται από τις παράλληλες ιστορίες διαφόρων ανθρώπων, οι οποίες καθώς προχωράει δένουν με έναν αρμονικό τρόπο και συνθέτουν την ιστορία του μικρού Χιούγκο. Πολλά μεγάλα ονόματα του κινηματογράφου συνεργάστηκαν για να δημιουργηθεί η ταινία, ανάμεσά τους ο Τζουντ Λο ως ο πατέρας του Χιούγκο, ο Τζόνι Ντεπ ως παραγωγός και ο Χάουαρντ Σορ (Οι Άρχοντες των Δαχτυλιδιών) για την σύνθεση της μουσικής. Τα οπτικά εφέ σημιουργούν έναν σουρεαλιστικό και όμως πραγματικό κόσμο, με επειδέξιο τρόπο, χωρίς όμως να γίνεται υπερβολική η χρήση τους. Συνεπαίρνει τον θεατή και αν και αργεί να ξεκινήσει η δράση, με έναν παράξενο τρόπο που μόνο σπουδαίοι σκηνοθέτες ξέρουν, κρατάει το ενδιαφέρον. Πολύ καλή η ερμηνεία του Μπεν Κίνγκσλι. Βραβεύτηκε με 5 βραβεία Όσκαρ.

Αξιλόγηση: ***1/2 (Καλή/Πολύ Καλή)

του MicLef

Η Εισβολή (The Invasion)

Αυστραλο-Αμερικανική ταινία. Διάρκεια: 99 λεπτά.

Σκηνοθεσία: Όλιβερ Χισμπίγκελ, με τους: Νικόλ Κίντμαν, Τζάκσον Μποντ και Ντάνιελ Γκρεγκ.

Καθώς μια ψυχίατρος στη Ουάσινγκτον ανακαλύπτει πως υπάρχει ένας καινούργιος ανθεκτικός ιός, ο οποίος αλλάζει τους ανθρώπους, αντιλαμβάνεται πως ο γιός της έχει ανοσία και πως πιθανότατα είναι ο μοναδικός τρόπος να σταματήσει ο ιός.

Μια πό τις λιγότερες γνωστές ταινίες του Ντάνιελ Γκρεγκ και της Νικόλ Κίντμαν, η οποία το STAR έχει δείξει πάνω από πέντε φορές μέσα σε ενάμιση χρόνο. Αν και επικρατεί μια κλειστοφοβική ατμόσφαιρα, και η ταινία μπαίνει αργά στο ζουμί, η συνέχεια αποδεικνύεται άνιση και αποτυχημένη. Συνεχής δράση και ελάχιστος χρόνος για λογική σκέψη των χαρακτήρων, και τόσο αξυχολόγητοι χαρακτήρες που οι πρωταγωνιστές φαίνονται να μην φέρουν τι ύφος πρέπει να πάρουν. Κάμερα που εναλλάσσεται πιο γρήγορα και από λαμπάκια σε χριστουγεννιάτικό δέντρο και μια απεγνωσμένη και συνεχώς κλαμμένη Νικόλ Κίντμαν είναι μερικά από τα κύρια χαρακτηριστικα μιας από τις -δικαίως- χειρότερες εμπορικές επιτυχίες όλων των εποχών, με κόστος 80 εκατομμύρια και κέρδη 40 εκατομμύρια.

Αξιολόγηση: *1/2 (Μέτρια/Ενδιαφέρουσα)

του MicLef

Σήμα Κινδύνου (The Ring)

Αμερικανο-Ιαπωνική ταινία, Διάρκεια 115 λεπτά.

Σκηνοθεσία: Γκορ Βερμπίνσκι, με τους: Ναόμι Γουότς, Μάρτιν Χέντερσον και Μπάιαιν Κοξ.

Ξεκινάει ως ένας ακό΄μα αστικός θρύλος - η εφιαλτική ιστορία μιας βιντεοκασέτας, που προκαλεί όποιον την βλέπει να πεθάνει επτά μέρες αργότερα. Αλλά όταν τέσσερις έφηβοι όλοι μαζί συναντιούνται και πεθαίνουν ακριβώς μια βδομάδα αφού βλέπουν την βιντεοκασέτα, η δημοσιογράφος Ρέιτσελ Κέλλερ βρίσκει τη βιντεοκασέτα και τη βλέπει. Τώρα, ο θρύλος επαληθεύεται και η Ρέιτσελ έχι μόνο εφτά μέρες για να αποκαλύψη το μυστικό της "Κηλίδας".

Ριμέικ ιαπωνικής ταινίας τρόμου, η οποία αποφεύγει να τρομάξει με τις φτηνά πετάγματα και το πολύ αίμα, αλλά προσπαθεί, και το καταφέρνει, να φτιάξει μια τρομαχτική και αποπνεικτική ατμόσφαιρα. Αν και είναι πιστό στο σενάριο της πρωτότυπης ταινίας, δεν καταφέρνει να τρομάξει, και η σύνδεση των ημερών φαίνεται λίγο σαν επεισόδιο αστυνομικής ταινίας. Ωστόσο, η βιντεοκασέτα γύρω από την οποία περιφέρεται η ταινία είναι ιδιαίτερα ανατριχιαστική και τα οπτικά εφέ που υπάρχουν στην ταινία είναι αρκετά αληθοφανή. Συνεχείς ανατροπές και απρόσμενες αλλαγές είναι χαρακτηριστκό της ταινίας που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί λίγο υπερτιμημένη. Ακολουθούν άλλες δύο ομότιτλες ταινίες.

Αξιολόγηση: *** (Καλή)

του MicLef

The Artist

Αγγλο-Βέλγικη ταινία. Διάρκεια: 100 λεπτά.

Σκηνοθεσία: Μισέλ Χαζαναβίσιους, με τους: Ζαν Ντιζαρντέν, Τζον Γκούντμαν, Τζέιμς Κρόμγουελ και Μπερενίς Μπεγιό.

Χόλλυγουντ, 1927: Καθώς ένας σταρ του βωβού κινηματογράφου, ο Τζορτ Βάλενταϊν αναρωτιέται αν η άφιξη των ομιλούμενων ταινιών θα προκαλέσει τον ξεπεσμό του, ερωτέυεται την Πέπι Μίλερ, μια νεαρή χορεύτρια, η οποία αρχίζει να ανεβαίνει στην εκτίμηση του κοινού.

Η μεγαλύτερη έκπληξη της χρονιάς του 2011. Μια ανάμειξη πρωτότυπων ιδεών, με έναν παλιά, διαχρονική και κλασσική ιδέα για τον κινηματογράφο. Αν και είναι βωβή και ασπρόμαυρη, η ταινία διατηρεί το ενδιαφέρον της μέχρι το τέλος, με έναν μαγευτικό τρόπο. Εκπλητικές ερμηνείες από όλους τους ηθοποιούς και ένα πανέμορφο και ανάλαφρο καλλιτέχνημα μουσικής επένδυσης από τον Λουδοβίκ Μπουρς. Ακολουθώντας μια κλασσική συνταγή, το πρώτο μέρος της ταινίας κινείται σε ανάλαφρους και χαρούμενους ρυθμούς, ενώ το δεύτερο με ποιό σοβαρό τόνο και θέμα, συγκινεί και κορυφώνεται σε ένα απελευθερωτικό φινάλε, το οποίο αφήνει τον θεατή με ένα μεγάλο χαμόγελο στα χείλη. Τολμηρό και πετυχημένο εγχείρημα, το οποίο, υποψήφιο για 10 Όσκαρ, πρόκειται για την πιο καλοδουλεμένη ταινία της περασμένης χρονιάς.

Αξιολόγηση: ***1/2 (Καλή/Πολύ Καλή)

του MicLef