Τα Μυαλά Που Κουβαλάς (Inside Out)

Αμερικανική ταινία. Διάρκεια: 94 λεπτά.

Σκηνοθεσία: Πιτ Ντόκτερ, με τους: Έμι Πόλερ, Φίλις Σμιθ, Ρίτσαρντ Κιντ, Λιούις Μπλακ, και Μίντι Κέιλινγκ. 

Αφού η νεαρή Ράιλεϊ μετακομίζει από τη Μινεσότα στο Σαν Φρανσίσκο, τα συναισθήματά της: η Χαρά, η Λύπη, ο Φόβος, ο Θυμός και η Αηδία, πρέπει να αποφασίσουν ποιός είναι ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπίσουν στην νέα πόλη, στο νέο σπίτι και στο νέο σχολείο.

Ύστερα από 5 χρόνια ουδέτερης παρουσίας μετά το Toy Story 3, με διασκεδαστικές ταινίες (Brave και Μπαμπούλες Πανεπιστημίου) και το μέτριο Cars 2, η Pixar επιστρέφει πιο δυναμικά από ποτέ με ίσως την καλύτερη δουλειά της μέχρι τώρα. Από τον σκηνοθέτη του επίσης εξαιρετικού "Ψηλά στον Ουρανό" και του "Μπαμπούλες Α.Ε." καταλήγουμε με άλλη μια ταινία που αποδεικνύει ότι η Pixar μπορεί ως όχημα μια φαινομενικά απλοϊκή ιδέα (παιχνίδια που ζωντανεύουν, ένα σπίτι που πετάει με μπαλόνια ηλίου, προσωποποιημένα συναισθήματα στους εγκεφάλους μας έχουν ζωή) είναι ικανή να δημιουργήσει ένα συναισθηματικό και περιπετειώδες ταξίδι, από τα καλύτερα που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια και στις κορυφαίες θέσεις των καλύτερων ταινιών κινουμένων σχεδίων. Μόλις σε μιάμιση ώρα καταφέρνει να μας παρουσιάσει πληθώρα ολοκαίνουργιων χαρακτήρων, αλλά και έναν ολόκληρο φανταστικό κόσμο φτιαγμένο με τόση λεπτομέρεια και μεράκι που εντυπωσιάζει. Παίρνοντας το γεγονός της μετακόμισης ως αλληγορία για το γεγονός του ότι η Ράιλεϊ μεγαλώνει την βλέπουμε να παιρνάει μια κρίση που εξελίσσεται σε κατάθλιψη, την ίδια στιγμή που ανακαλύπτουμε τον καταπληκτικό κόσμο του μυαλού της. Μην έχοντας ούτε μια περιττή σκηνή, με φωνητικούς χαρακτήρες που ταιριάζουν γάντι (στην αγγλόφωνη έκδοση), το Inside Out αποτελεί άλλη μια ατράνταχτη απόδειξη ότι οι ταινίες κινουμένων σχεδίων δεν είναι συνώνυμο του: παιδικές ταινίες. Αντιθέτως, αν και η προβολή της σε ένα ώριμο παιδί θα είναι εξίσου απολαυστική με αυτή σε έναν ενήλικα, πρόκειται για μια ταινία που εγγυημένα θα αγγίξει τους πάντες και θα προκαλέσει πολλά de ja vu, ακριβώς επειδή έχει τόσα στοιχεία από την καθημερινή μας ζωή που είναι αδύνατο να μην ταυτιστούμε. Με σύμβουλους νευρολόγους και παιδικούς ψυχιάτρους κατάφεραν να συμπτύξουν το σύνολο των περίπου 27 ανθρώπινων συναισθημάτων σε 5 απόλυτα χαρακτηριστικούς που εμπειριέχουν εν μέρη και τα υπόλοιπα συναισθήματα, είναι εμφανές από αυτό το γεγονός και μόνο η προσπάθεια που καταβλήθηκε για να δημιουργηθεί αυτή η εξαιρετικά γλυκιά ταινία, που είναι από το 2009 στη δημιουργία. Η εξαιρετική μουσική του Michar Giacchino του οσκαρικού συνθέτη του "Ψηλά στον Ουρανό", δένει τη συγκίνηση φέρνοντας του θεατές για μιάμιση ώρα στην παιδική ηλικία. Τα μαθήματα ζωής είναι αμέτρητα και ο τρόπος παρουσίασής τους εντελώς απολαυστικός. Απόλυτα πρωτότυπη, απόλυτα απολαυστική. Η Pixar δε σταματά να ανεβάζει τον πήχη.

Αξιολόγηση: ****1/2 (Πολύ Καλή/Αριστούργημα)

του MicLef

Η Διάσωση (The Martian)

Αμερικανική ταινία. Διάρκεια: 144 λεπτά.

Σκηνοθεσία: Ρίντλεϊ Σκοτ, με τους: Ματ Ντέιμον, Τζέσικα Τσαστέιν, Τζεφ Ντάνιελς και Σον Μπιν.

Κατά τη διάρκεια μιας επανδρωμένης αποστολής στον Άρη, ο αστροναύτης Μαρκ Γουάτνεϊ θεωρείται νεκρός από τη ΝΑSΑ έπειτα από μια έντονη καταιγίδα και εγκαταλείπεται στον κόκκινο πλανήτη. Όμως ο Γουάτνεϊ επιβίωση και πρέπει να κάνει τα πάντα για να επιβιώσει σε ένα αφιλόξενο περιβάλλον με λιγοστά μέσα επικοινωνίας και διατροφής.

Συμπίπτοντας με την αποκάλυψη της ΝASA για την εύρεση στοιχείων που υποδηλώνουν την ύπαρξη νερού στον Άρη, καθώς και με την έλλειψη ανταγωνιστών, η "Διάσωση" κέρδισε για αρκετές βδομάδες την πρώτη θέση στις παγκόσμιες εισπράξεις. Με το διάστημα να κατακτά όλο και μεγαλύτερο μερίδιο στα blockbusters, και ακολουθώντας την επιτυχία του Gravity και του Interstellar, η επιτυχία της "Διάσωσης" επιβεβαιώνει τη λαχτάρα του κοινού για το διαφορετικό, μια περιπέτεια με διαφορετική πλοκή, και το αχανές σύμπαν είναι το τέλειο μέρος για να γίνει αυτό, καθώς μόλις την τελευταία δεκαετία τα οπτικά εφέ τελειοποιήθηκαν αρκετά ώστε να μας μεταφέρουν ικανοποιητικά εκεί. Έχοντας ήδη δει στο Interstellar τον Ματ Ντέιμον να παίζει το ρόλο ενός αστροναύτη εγκατελειμένο σε έναν μακρινό πλανήτη, ο Ρίντλεϊ Σκοτ δεν προσπαθεί να μιμηθεί τις φιλόδοξες προσδοκίες της εν λόγω ταινίας ή του Gravity, ούτε και την οπτική τελειότητα των δύο αυτών ταινιών, αλλά στα τεχνικά ζητήματα μιας τέτοιας αποστολής διάσωσης. Βασισμένος στον βιβλίο του Άντι Γουίρ: Άνθρωπος στον Άρη, αναπαραγάγει ως επί το πλείστον υλοποιήσιμα αποσπάσματα από το βιβλίο εντυπωσιάζοντας με τον ρεαλισμό του. Με μια κατάλληλη δόση χιούμορ και έντονη αισιοδοξία μας δείχνει τη σταδιακή προσπάθεια επιβίωσης του Μαρκ Γουάτνεϊ, σε ίσως μεγαλύτερη διάρκεια από ότι θα άξιζε, καθώς προς το τέλος , ύστερα από ατελείωτη επικοινωνία μέσω κάμερας, παρόλο που μερικές από τις ιδέες είναι πραγματικά αξιοθαύμαστες, η μεγάλη συσσώρευσή τους και η διαρκής δυσλειτουργία των πάντων καταλήγει κουραστική. Επιβεβαιώνοντας τον τίτλο του sci-far star (Elysium, Interstellar, Η Διάσωση), ο Ματ Ντέιμον συνεχίζοντας την εκθετική ανάκαμψη της καριέρας του εκπληρώνει με ευκολία το καθήκον του, ενώ και οι υπόλοιποι ηθοποιοί παραδίδουν φιλότιμες ερμηνείες. Αν και ποτέ δεν κάνει μεγάλης διάρκειας "κοιλιά" το γεγονός ότι δεν εκμεταλλεύτηκε το, ιδανικό για αυτήν την δουλειά, διάστημα, για την διατύπωση θεμελιωδών ερωτημάτων για τη ζωή και το νόημά της, κάνει την ταινία αρκετά κούφια, σαν εντυπωσιακό και απίστευτα καλό ντοκιμαντέρ της NASA, με επιστημονικό ενδιαφέρον και αρκετή δράση, αλλά χωρίς να έχει κάτι παραπάνω να προσφέρει.

Αξιολόγηση: **1/2 (Ενδιαφέρουσα/Καλή)
του MicLef
Trailer:

Κάτω από το Δέρμα (Under the Skin)

Αμερικανοαγγλική ταινία. Διάρκεια: 108 λεπτά.

Σκηνοθεσία: Τζόναθαν Γκλέιζερ, με τους: Σκάρλετ Γιόχανσον, Πολ Μπράνιγκαν και Κρίστοφ Χάντεκ.

Μια μυστηριώδης γυναίκα αποπλανεί μοναχικούς άντρες κατά τις απογευματινές ώρες στη Σκωτία.

Ακολουθώντας την επιτυχία των "Εκδικητών", η Γιόχανσον μας υπενθυμίζει ότι δε διστάζει να κάνει τολμηρές ερμηνευτικές επιλογές, προτού θεωρηθεί "πουλημένη" από το κοινό. Πρωταγωνιστώντας σε έναν ρόλο γραμμένο για τα μέτρα της, ως ένας εξωήινος με έλλειψη πραγματικών συναισθημάτων, εκτελώντας οδηγίες, πιθανότατα την απόκτηση πειραματόζωων που κανένας θα αναζητήσει αφού εξαφανιστούν. Ξεκινώντας με μια φουτουριστική σκηνή, παρατηρώντας μια δημιουργία συνθετικής ίριδας με προηγμένη τεχνολογία υψηλού οπτικού ενδιαφέροντος, που καταλήγει να κοιτάει τον θεατή ενώ ακούγονται λέξεις προς απομνημόνευση από την Σκάρλετ, γίνεται κατανοητό ότι η ταινία δεν είναι για όσους δεν αναζητούν κάτι το ιδιαίτερο, μια διαφορετική μορφή έκφρασης που απλόχερα προσφέρει το σινεμά. Παρακολουθούμε την, σκόπιμα, χωρίς όνομα γυναίκα να ελκύει άντρες σε μία επίσης οπτικά εντυπωσιακή παγίδα ξανά και ξανά μέχρι που συμβαίνει κάτι πέρα των σχεδίων αυτής ή των ανώτερών της: η αλληλεπίδρασή της με τον ανθρώπινο κόσμο μέσω του ανθρώπινου περιβλήματός της ξεκινά να της δημιουργεί εμπάθεια και διάθεση εξερεύνησης του σώματός της. Αποτελώντας ουσιαστικά μια περίτεχνη ιστορία ενηλικίωσης, ο Τζόναθαν Γκλέιζερ, μεταφέροντας ένα ομότιτλο βιβλίο, θέτει θολά ερωτήματα πάνω στις αρχές στης ύπαρξης και στις προϋποθέσεις για να θεωρείται ότι κάποιος αισθάνεται. Δυστυχώς δεν μπαίνει στη διαδικασία του να τα απαντήσει, παραδίδοντας όμως μερικές αριστουργηματικά σκηνοθετημένες σεκάνς εξαιρετικής οπτικής ποιότητας. Το ιδιαίτερο σάουντρακ με βάση τρεις νότες σαν εξωγήινη σειρήνα κινδύνου προσδίδει ένταση και ερωτήματα στην κάθε ήρεμη σκηνή μέχρι την τραγική κατάληξη, μέσα στα πανέμορφα τοπία της Σκωτίας. Σε καμία περίπτωση για όσους ψάχνουν μια εύπεπτη ταινία.

Αξιολόγηση: *** (Καλή)

του MicLef 

Trailer:

Σε Ακολουθεί (It Follows)

Αμερικανική ταινία. Διάρκεια: 100 λεπτά.

Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Ρόμπερτ Μίτσελ, με τους: Μάικα Μονρό, Κιρ Γκίλκριστ, Λίλι Σιπ, Ντάνιελ Ζοβάτο.

Μια κοπέλα ακολουθείται από μια παραφυσική οντότητα, ύστερα από μια σεξουαλική εμπειρία της.

Ο Ντέιβιντ Ρόμπερτ Μίτσελ, ακολουθώντας τα χνάρια των ακηνοθετών της παλιάς κοπής, αλλά προσφέροντας κάτι το ευχάριστα πρωτότυπο, μια συναρπαστική ιστορία ενηλικίωσης χαμηλών τόνων, διαθέτοντας όλες τις αρετές μιας προσεγμένης παραγωγής του ανεξάρτητου σινεμά. Αποδεικνύοντας απο την πρώτη σκηνή κιόλας ότι απέχει από τις συνηθισμένες αιματηρές ταινίες, περιορίζοντας τον εαυτό της στην κλιμάκωση και στη δημιουργία τρομακτικής ατμόσφαιρας, με τη βοήθεια της εξαιρετικής της φωτογραφίας, δημιουργεί το φόβο για το τι θα υπάρχει στο επόμενο πλάνο, με όχημα μια πολύ απλή αλλά αποτελεσματική σεναριακή ιδέα. Το ηλεκτρονικό της σάουντρακ δένει εξαιρετικά, ενώ οι ερμηνείες όλων των νεαρών ηθοποιών είναι φιλότιμες, με χαρακτήρες που δεν είναι τόσο μονοδιάστατοι όσο στις περισσότερες ταινίες τρόμου, επιτρέποντας την ψυχολογική ματιά στο πλάσμα που "ακολουθεί" διαρκώς, ως οι ανασφάλειες και οι φόβοι για επίκριση ενός ταραγμένου εφήβου. Η παντελής απουσία της γονικής επίβλεψης στην ταινία την κάνει ακόμα πιο τρομαχτική, εντείνοντας τον ψυχολογικό παράγοντα, καθώς οι ήρωες μας είναι ακόμη πιο απροστάτευτοι, χωρίς ένα πιο ώριμο μυαλό να μπορεί να τους βοηθήσει, καταφεύγοντας έτσι στην ομαδικότητα. Έχοντας την πρώτη του προβολή στην εβδομάδα κριτικής του Φεστιβάλ Κανών, το lt Follows, είναι σίγουρο ότι θα σε ακολουθήσει μετά το τέλος της ταινίας, με ή χωρίς της κοινωνικές αναφορές του.

Αξιολόγηση: ***1/2 (Καλή/Πολύ Καλή)
του MicLef
Trailer: