Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2016

Kingsman: Η Μυστική Υπηρεσία (Kingsman: The Secret Service)

Αμερικανική ταινία. Διάρκεια: 129 λεπτά.
Σκηνοθεσία: Μάθιου Βον, με τους: Κόλιν Φιρθ, Τάρον Έγκερτον, Σάμιουελ Λ. Τζάκσον, Μαρκ Στρονγκ και Μάικλ Κέιν. 
Μια οργάνωση κατασκόπων προσλαμβάνει έναν άξεστο, αλλά υποσχόμενο νεαρό του δρόμου στο υπερ-ανταγωνιστικό προπονητικό πρόγραμμα, ενώ μια παγκόσμια απειλή αναδύεται εξαιτίας μιας διεστραμμένης τεχνολογικής ιδιοφυΐας.
Ο σκηνοθέτης του Kick-Ass, του Χ-Men: Η Πρώτη Γενιά και της Αστερόσκονης, παραδίδει μια ταινία που, όπως συνηθίζει, είναι εμπλουτισμένη με καταιγιστική δράση και κωμικές στιγμές, η οποία αποτέλεσε μια αναπάντεχη έκπληξη στο διεθνές box office, συγκεντρώνοντας πάνω από 400 εκατομμύρια δολάρια. Με ένα καστ που πολλοί θα επιθυμούσαν και πρωταγωνιστή τον τότε ανερχόμενο Τάρον Έγκερτον, διαθέτει τη δυναμική για να αποτελέσει μια ακόμα φλύαρη και γεμάτη αναληθοφάνειες περιπέτεια. Το κάνει, ωστόσο φροντίζοντας να διακωμωδεί την ίδια την ταινία, συχνά με πετυχημένο τρόπο, και εμπλουτίζοντάς τη με αιματοβαμμένες σκηνές στα όρια της παρωδίας που δε θα περίμενε κανείς από μια mainstream αμερικανική περιπέτεια. Η διάθεση για παρωδία προσδίδει μερικά στοιχεία που αποπροσανατολίζουν από το στόχο της ταινίας, με τις επιλογές της εμφανούς διαφήμισης προϊόντων και του ψευδού χαρακτήρα του Σάμιουελ Λ. Τζάκσον να είναι αμφισβητήσιμες όσον αφορά την επιτυχία τους. Με σφιχτοδεμένη δράση και υποτυπώδη πλοκή, μοναδικός σκοπός της ταινίας είναι να διασκεδάσει και αυτό είναι ακριβώς αυτό που κάνει, ειδικά για όσους δεν περίμεναν να δουν ένα οικογενειακό θέαμα. Ο Κόλιν Φερθ είναι απολαυστικός στο ρόλο του επαγγελματία δολοφόνου, θυμίζοντάς μας, όπως κάνει κατά καιρούς, ότι δεν είναι ταιριαστός μονάχα για ρομαντικές κομεντί. Αν ο Μάθιου Βον είχε επενδύσει λίγο περισσότερο στο σενάριο, θα επρόκειτο για μια εντυπωσιακή stand-alone ταινία.
Αξιολόγηση: **1/2 (Ενδιαφέρουσα/Καλή)
του MicLef
Trailer:

Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2016

Ο Αστακός (The Lobster)

Ελληνο-Αμερικανική ταινία. Διάρκεια: 118 λεπτά.
Σκηνοθεσία: Γιώργος Λάνθιμος, με τους: Κόλιν Φάρελ, Μπεν Γουίσοου  Ρέιτσελ Γουάιζ, Τζον Σ. Ράιλι και Λέα Σεϊντού.
Σε μια δυστοπική μελλοντική κοινωνία, σύμφωνα με τους νόμους, οι ανύπαντροι άνθρωποι πάνε σε ένα ξενοδοχείο, όπου είναι αναγκασμένοι να βρουν σύντροφο σε σαράντα πέντε μέρες, αλλιώς μεταμορφώνονται σε ζώα και αφήνονται στο δάσος.
Στην πρώτη διεθνή ταινία του Γιώργου Λάνθιμου, που σηματοδοτεί και την αρχή του τέλους για το Greek Weird Wave, ένα κίνημα που ξεκίνησε από τον ίδιο, με τον "Κυνόδοντα", συνεργάζεται με ένα αξιόλογο καστ πρωτοκλασάτων ηθοποιών του Χόλιγουντ για να κάνει το ντεμπούντο του στην αγγλική γλώσσα. Με έναν αγνώριστο Κόλιν Φάρελ, που έχει επιτυχώς στραγγίξει οτιδήποτε ελκυστικό πάνω του με ένα αποκρουστικό μουστάκι και το αυξημένο βάρος του, μας τοποθετεί σε έναν αλληγορικό, αποκρουστικό κόσμο, που όμως μας δείχνει ότι έχει περισσότερα κοινά με τον δικό μας απ' ότι θα περιμέναμε. Κάθε άνθρωπος πρέπει να βρει ταίρι υποχρεωτικά, έχοντας μονάχα τη δυνατότητα να δηλώσει στην αρχή της διαμονής του στο ξενοδοχείο της σεξουαλικότητά του, με τρομακτικές συνέπειες αν δε βρει σύντροφο και με μοναδική δυνατότητά του να παρατείνει τη διάρκεια διαμονής του να σκοτώνει ανθρώπους που το έχουν σκάσει από το ξενοδοχείο στο δάσος. Αν και ο Λάνθιμος δήλωσε ότι η αρχική ιδέα για την ταινία δε στόχευε στο να δημιουργήσει μια αλληγορία, το αποτέλεσμα το καταφέρνει απολαυστικά. Διακωμωδώντας τα στερεότυπα και τους ηθικούς, γραπτούς και άγραφους, κανόνες της σημερινής κοινωνίας για την "σωστή" ερωτική ζωή των ανθρώπων και φανερώνοντας την απροβλεψιμότητα
του έρωτα αλλά και την ελευθερία που απαιτείται προκειμένου μια σχέση να είναι υγιής, ο Λάνθιμος κοιτάει ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα για τους νέους και τις νέες, κυρίως στην Αμερική, και το κομματιάζει. Το θέμα το οποίο θεωρείται ότι πολλές φορές οδηγεί εφήβους στην αυτοκτονία και, όπως είχε δηλώσει και ο Bill Maher, ίσως και στις ομαδικές δολοφονίες (δήλωση που υποστήριξε από το γεγονός ότι η πλειοψηφία των εφήβων που το κάνουν δεν είχαν σχέση με κοπέλα στη ζωή τους), είναι η συνεχής σεξουαλικοποίηση των πάντων, δημιουργώντας πίεση στους ανθρώπους για την εύρεση συντρόφου. Η αλήθεια όμως είναι ότι εξαναγκασμένα δε μπορεί να δημιουργηθεί μια υγιής σχέση και είναι καταδικασμένη να αποτύχει, φθείροντας στο ενδιάμεσο και τους δύο συντρόφους. Με εναλλαγή σκληρών και αστείων καταστάσεων ο Λάνθιμος αποκαλύπτει αυτή την αφυσικότητα στις κοινωνίες στην πάροδο των χρόνων και με σκηνοθετική βιρτουοζιτέ παρουσιάζει τη μελλοντική αυτή πραγματικότητα ως όσο το δυνατόν λιγότερο ελκυστική. Οι ηθοποιοί, όλοι ταιριαστοί στο πόστο τους, μεταξύ των οποίων και η Αγγελική Παπούλια (η μεγαλύτερη κόρη στον "Κυνόδοντα"). Είναι μια θαυμάσια αρχή για τη διεθνή δημιουργία του Γιώργου Λάνθιμου και μια από τις πιο ξεχωριστές ταινίες του 2015, έχοντας κάνει εντύπωση σε μεγάλο αριθμό κινηματογραφικών φεστιβάλ, αλλά όχι και στην Ακαδημία των Όσκαρ.
Αξιολόγηση: **** (Πολύ Καλή)
του MicLef
Trailer:

Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2016

H αληθινή ιστορία του Χιού Γκλας

Με τα Όσκαρ να πλησιάζουν και την "Επιστροφή" να εκτοπίζει το "Star Wars: H Δύναμη Ξυπνάει" από την πρώτη θέση του αμερικανικού box office, θα δούμε την ιστορία-θρύλο πάνω στην οποία βασίστηκε το νέο κομψοτέχνημα του Ινιαρίτου. Η "Επιστροφή" βασίστηκε στην εμπειρία του Χιού Γκλας, που υποδύεται ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο, έναν ορεσίβιο άνθρωπο του οποίου η ζωή πριν την αρχή της ιστορίας αυτής είναι μυστήριο, Μερικές φήμες τον έχουν ως πειρατή αλλά είναι γνωστό γεγονός, το ότι πήρε μέρος στο εμπόριο γούνας γύρω στα σαράντα του, πιο μεγάλος από μεσήλικα την εποχή εκείνη. Η ταξιαρχία Ahley-Henry στην οποία ήταν μέλος έφυγε από το Saint Louis την άνοιξη του 1823 φτάνοντας μέχρι τον ποταμό Μισσούρι, συλλέγοντας γούνες καστόρων. Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα συνάντησαν μια ομάδα Αρικάρα, φυλής Ινδιάνων, αφήνοντας δεκαπέντε από την ομάδα του νεκρούς και τον Γκλας τραυματισμένο στο πόδι.
Μέχρι το καλοκαίρι οι κυνηγοί προχωρούσαν αργά στη στεριά προσέχοντας για ενδείξεις για τη παρουσία εχθρών. Καθώς το υπόλοιπο κομμάτι της ιστορίας δεν καταγράφηκε, βασίζεται στη προφορική μεταβίβαση της ιστορίας με την πάροδο των χρόνων. Σύμφωνα με το θρύλο, ο Χιού Γκλας, με το πόδι του πια να έχει ιαθεί, ιχνηλατούσε μπροστά από την υπόλοιπη ομάδα, μέχρι που μπήκε σε ένα θάμνο για να μαζέψει μούρα. Σύντομα διασταυρώθηκε με μια αρκούδα και τα δύο της μικρά. Καθώς η αρκούδα σηκώθηκε στα δύο πόδια και όρμησε προς τον Γκλας, αυτός την πυροβόλησε στο στήθος. Το μονόκανο όπλο του, πια άχρηστο, το πέταξε στο έδαφος και πριν προλάβει να κάνει άλλη κίνηση η αρκούδα τον παρέσυρε, μπήγοντας τα νύχια της μέσα του. Εκείνος χρησιμοποιώντας το μαχαίρι του προσπαθούσε ανώφελα να απομακρύνει την αρκούδα, η οποία συνέχισε να τον τραυματίζει.
Μέχρι να έρθουν οι σύντροφοί του να τον βοηθήσουν, η αρκούδα είχε σκίσει μέρος του προσώπου του Γκλας και δημιουργήσει βαθιές ουλές στα χέρια, τα πόδια και το στήθος του. Οι κυνηγοί πυροβόλησαν αρκετές φορές το ζώο, μέχρι να το ρίξουν δίπλα στον αναίσθητο Γκλας.
Η ομάδα του Γκλας τον φρόντισε όσο μπορούσε, περιμένοντας όμως από στιγμή σε στιγμή να πεθάνει. Ωστόσο επέζησε εκείνη τη μέρα, αλλά και τις επόμενες, όμως χωρίς εμφανείς βελτιώσεις στην κατάσταση του, και ο ταγματάρχης Χένρι αποφάσισε ότι η ταξιαρχία έπρεπε να συνεχίσει για να αποφύγει τη πιθανότητα  άλλης επίθεσης από Ινδιάνους. Προσέφερε σε δύο άντρες από 40 δολάρια, το ισοδύναμο δύο με τριών μηνιαίων μισθών, για να παραμείνουν με τον Γκλας μέχρι να πεθάνει και να επιστρέψουν στους άλλους μετά.
Οι δύο άντρες που δέχτηκαν τη δουλεία ήταν ο Τζον Φίτζεραλντ, ένας εποχιακός κυνηγός, και ένας νεαρός ονόματι Τζιμ Μπρίτζερ. Καθώς οι υπόλοιποι συνέχισαν, οι δύο αυτοί κατασκήνωσαν, κουκουλώθηκαν με τομάρια βουβάλων και περίμεναν τον γερο-Γκλάς να πεθάνει. Όμως ύστερα από μια βδομάδα που επιβίωσε, ο Φίτζεραλντ απελπίστηκε περιμένοντας. Έπεισε τον νέο Μπρίτζερ ότι δεν υπήρχε κάτι να κερδηθεί κάτι εκεί από κανέναν για να διακινδυνεύσουν άλλο τις ζωές τους και, αφού πήραν το όπλο, το μαχαίρι και όλα τα αναλώσιμα του Γκλας, έφυγαν, αφήνοντάς τον να πεθάνει μόνος.
Παραδόξως, ο Γκλας έμεινε ξύπνιος, αναλογίστηκε την κατάσταση και αφού έσυρε τον εαυτό του μέχρι μια κοντινή πηγή και έφαγε μερικά μούρα που βρήκε (buffalo berries) ξεκίνησε να σέρνει το κατεστραμμένο σώμα του προς τη σωτηρία, που σε αυτήν την περίπτωση ήταν το οχυρό Kiowa, ένα εμπορικό κέντρο 250 μίλια μακριά. Δεν είχε ούτε τα εργαλεία ούτε τη δύναμη για να κυνηγήσει και κρατήθηκε στη ζωή τρώγοντας ρίζες φυτών και ωμό κρέας από κουφάρια ζώων που συναντούσε. Λέγεται πως συνάντησε ένα κροταλία σε αδράνεια, πρησμένο από το προηγούμενο γεύμα του και αφού διέλυσε το κεφάλι του με μια πέτρα και μούλιασε το κουφάρι του σε νερό, το έφαγε.
Ο Γκλας υπολόγισε ότι διένυε ένα μίλι, δηλαδή λίγο παραπάνω από ενάμιση χιλιόμετρο την ημέρα, και ήξερε ότι έπρεπε να επιταχύνει για να μείνει ζωντανός. Στάθηκε στα δύο του πόδια πρώτη φορά ξανά ύστερα από τη συνάντησή του με μια αγέλη λύκων την οποία έδιωξε το θήραμά της, ένα κουφάρι βουβαλιού, στεκούμενος σε ένα μακρύ κλαδί. Έμεινε δίπλα στο κουφάρι αρκετές μέχρι που συνέχισε το ταξίδι του, όρθιος, καλύπτοντας 18 χιλιόμετρα την ημέρα. 
Στο ταξίδι του, παραλίγο να καταπατηθεί από ένα κοπάδι βουβάλων και σχεδόν εντοπίστηκε από μια περαστική ομάδα Ινδιάνων Αρικάτα. Παραδόξως, ύστερα από εφτά εβδομάδες στη φύση, έφτασε στο οχυρό Kiowa, προς έκπληξη του επικεφαλής. Ενάντια όλων των πιθανοτήτων, επέζησε με καύσιμο την επιθυμία του να επιζήσει και να εκδικηθεί αυτούς που τον εγκατέλειψαν.
Μετά από περαιτέρω ανάρρωση, ο Χιου πήρε μέρος σε μια εξερεύνηση στα χωριά Mandan, όπου έμαθε ότι η ταξιαρχία του έμενε στο οχυρό Henry. Γνωρίζοντας ότι ο Φίτζεραλντ και ο Μπρίτζερ θα ήταν εκεί, ξεκίνησε για το οχυρό στα μέσα Δεκέμβρη. Τη πρωτοχρονιά, εξουθενωμένος και παγωμένος από μια χιονοθύελλα, έφτασε στο οχυρό Henry. 
Εκεί έμαθε ότι ο Φίτζεραλντ είχε παραιτηθεί και είχε καταταχθεί στο στρατό ως ανιχνευτής, καθιστώντας τον ένα δημόσιο υπάλληλο και, επομένως, εκτός ορίων. Το να τον σκοτώσει ο Γκλας θα σήμαινε την εκτέλεσή του. Ωστόσο, ο Μπρίτζερ βρισκόταν εκεί, γεμάτος μετάνοια και ντροπή. Βλέποντας πόσο νέος ήταν, και θεωρώντας ότι επηρεάστηκε έντονα από τον Φίτζεραλντ, ο Γκλας συγχώρεσε τον Μπρίτζερ μονάχα δίνοντάς του μια διδακτική ομιλία. Ο Μπρίτζερ, έχοντας λάβει πλήρη συγχώρεση από τον Γκλας, έγινε ένας από τους πιο δοξασμένους κυνηγούς και ανιχνευτές της Δύσης.
Ο Γκλας επέστρεψε στη ζωή του κυνηγού και ο θρύλος του διαδόθηκε σε όλη τη περιοχή. Η πραγματική ιστορία σίγουρα μεγαλοποιήθηκε από στόμα σε στόμα και η διάδοσή της συνεχίστηκε μετά το θάνατο του Γκλας, δέκα χρόνια μετά, σε μια επίθεση Αρικάρα. Οι παλιοί του εχθροί τελικά σκότωσαν και πήραν το σκαλπ του γέρου κυνηγού, αλλά όχι πριν το όνομά του βρει έντιμη θέση στο πάνθεο των θρύλων της Δύσης.
Πηγή: American Cowboy (τροποποιημένο)