Interstellar

Αμερικανική ταινία. Διάρκεια: 169 λεπτά.

Σκηνοθεσία: Κρίστοφερ Νόλαν, με τους: Μάθιου ΜακΚόναχι, Αν Χάθαγουεϊ, Τζέσικα Τσάστειν και Μάικλ Κέιν.

Μια ομάδα ερευνητών που αποτελεί την μοναδική ελπίδα για την επιβίωση του ανθρώπινου είδους ταξιδεύει μέσω μιας σκουληκότρυπας σε μια απόπειρα να βρουν έναν κατοικήσιμο πλανήτη που θα μπορέσει να δεχθεί την ανθρωπότητα.

Μια από τις πολυαναμενόμενες ταινίες του 2014, το Interstellar, σχεδόν ακριβώς ένα χρόνο μετά από το Gravity, επιχειρεί να μας μεταφέρει για άλλη μια φορά στο αφιλόξενο, αλλά απαραίτητο να εξερευνηθεί για την επιβίωση μας, διάστημα. Σε σενάριο των αδερφών Νόλαν, η ταινία προσπαθεί για πρώτη φορά τόσο εμφανώς σε μια ταινία, να εφαρμόσει όλα τα σύγχρονα δεδομένα από την αστροφυσική και την κοσμολογία, προκειμένου να αφηγηθεί την ιστορία της. Με σύμβουλο τον διάσημο για έργο του στις σκουληκότρυπες και τις χωροχρονικές ανωμαλίες φυσικό Κιπ Θορν, ο Κρίστοφερ Νόλαν μας παραδίδει ένα πανέμορφο κατά στιγμές οπτικό αποτέλεσμα, με εντυπωσιακά οπτικά εφέ, παρουσιάζοντάς μας μερικά από τα τρέχοντα μυστήρια για το Σύμπαν. Όσο όμως και αν προσπαθεί, δεν καταφέρνει να εξηγήσει αρκετές από τις σεναριακές αυθαιρεσίες που είναι προφανείς, ακόμη και σε κάποιον με όχι ιδιαίτερα μεγάλη εντριβή με το αντικείμενο. Με εμφανείς τις προσπάθειες να προσεγγίσει αριστουργήματα του είδους όπως το 2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος, ο Νόλαν ευτυχώς αποφεύγει να ανακυκλώσει στοιχεία απο προηγούμενες ταινίες, χωρίς όμως να εισάγει καινοτόμες νότες, παρά τις περιστασιακές εντυπωσιακές σκηνές και ενδιαφέρουσες σεναριακές ανατροπές. Προς το τελευταίο μισάωρο της ταινίας, όπου εξηγούνται μερικά από τα ανεξήγητα φαινόμενα που παρατηρούνταν κατά τη διάρκεια της ταινίας, οι σεναριακές αφέλειες, παρά τη σκηνοθετική αρτιότητα, παρατηρούνται εύκολα, μέχρι το ίσως υπερβολικά δραματικό φινάλε της ταινίας, το οποίο δεν θέτει ουσιαστικά υπαρξιακά ή φιλοσοφικά ερωτήματα, όπως ίσως η ταινία θα ήθελε να κάνει, καθώς όσα ερωτήματα αγγίζει, τα απαντά ίσως απλοϊκά. Συγκριτικά με τη μεγάλη σε μήκος διάρκεια της ταινίας μερικές δραματικές σκηνές που φαντάζουν άκυρες στη ροή της ιστορίας δεν προκαλούν μέγαλη δυσανασχέτιση, όμως η ταινία τελειώνει και (έχοντας παρουσιάσει μερικές ιδιαίτερα θεαματικές σκηνές επενδυμένες με την -ίσως σε υπερβολική ένταση- ταιριαστή μουσική του Hans Zimmer) χωρίς να πρωτοτυπεί όσο πραγματικά επιδίωκε και δεν αποζημιώνει η ενδιαφέρουσα προσέγγιση της φυσικής τις ανεξήγητες παρατυπίες στους νόμους της. Αναμενόμενα, αλλά όχι κάτι παραπάνω, καλές οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών και ενδιαφέρουσα η στροφή προς την επιστημονική προσέγγιση των ταινιών επιστημονικής φαντασίας.

Αξιολόγηση: **1/2 (Ενδιαφέρουσα/Καλή)
του MicLef
Trailer: