Οι Σελίδες του Τρόμου (The Babadook)

Αυστραλο-Καναδική ταινία. Διάρκεια: 93 λεπτά.
Σκηνοθεσία: Τζένιφερ Κεντ, με τους: Έσι Ντέιβις, Νόα Γουάισμαν και Ντάνιελ Χένχαλ.

Μια χήρα, που τη στοιχειώνει ο βίαιος θάνατος του άντρα της, προσπαθεί να ανταπεξέλθει με το διαρκή φόβο του γιού για ένα που περιφέρεται στο σπίτι, αλλά σύντομα ανακαλύπτει μια δόλια παρουσία παντού γύρω της.

Από την πρωτοεμφανιζόμενη, στο σκηνοθετικό χώρο, Τζένιφερ Κεντ, από την οποία θα λατρεύαμε να δούμε καινούργια έργα, έρχεται μια ταινία-έρευνα πάνω στις πηγές του φόβου και των ανασφαλειών, με το πιο τρομαχτικό τρόπο. Έχοντας το ιδανικό σκηνικό μιας συνηθισμένης ταινίας τρόμου (μια μεγάλη μονοκατοικία για μικρό αριθμό ατόμων, ένα παιδί που μόνο αυτό βλέπει τρομαχτικά πράγματα, μια περίεργη παρουσία), καταφέρνει να κάνει κατανοητό από τις πρώτες σκηνές ότι δεν έχει διάθεση να αποτελέσει μια ταινία "του σωρού". Ανατριχιαστική ατμόσφαιρα, σκοτεινά πλάνα και προσεγμένες λήψεις όλα συνεργάζονται για δώσουν υπόσταση στην αόρατη απειλή, η οποία διατηρείται κρυφή για το μεγαλύτερο διάστημα της ταινίας. Ωστόσο, σε αντίθεση με τις περισσότερες ταινίες της κατηγορίας της, το Babadook (αναγραμματισμός για το a bad book) δεν απομυθοποιεί την απειλή αυτή μετά την αποκάλυψη της, επειδή ειναι ψυχολογικό θρίλερ, χωρίς να βασίζεται στην κατάχρηση των jump-scares και των κλισέ. Επιβλητική μουσική, πετυχημένη χρήση ηχητικών εφέ και αποδεκτά οπτικά εφέ, εντυπωσιακά για τον μικρό προϋπολογισμό της ταινίας, όλα βοηθούν για την ανάδειξη των δύο πρωταγωνιστών που παραδίδουν και οι δύο εκπληκτικές ερμηνείες (ο μικρός Νόα Γουάισμαν αποδεικνύεται από τους πιο ταλαντούχους νεαρούς ηθοποιούς που έχουν εμφανιστεί). Οι πολύ τρομαχτικά σκηνές της ταινίας δεν αποπροσανατολίζουν τη στοχευμένη σκηνοθέτιδα από το σκοπό της, που είναι η δημιουργία μιας πετυχημένης αλληγορίας στο φόβο και των πραγμάτων που προσπαθούμε να αποφεύγουμε, με τον ενήλικο και τον παιδικό κόσμο να ενώνονται για να καταπολεμήσουν τις κοινές τους φοβίες. Το αναμενόμενο τέλος δεν έρχεται σε αντίθεση με την υπόλοιπη ταινία, κλείνοντας δεξιοτεχνικά το ζήτημα της πηγής του φόβου και επιτρέποντας μας να... κοιμηθούμε το βράδυ!

Αξιολόγση: ***1/2 (Καλή/Πολύ Καλή)
του MicLef
Trailer:

21 Jump Street

Αμερικανική ταινία. Διάρκεια: 109 λεπτά.

Σκηνοθεσία: Φιλ Λορντ και Κρίστοφερ Μίλερ, με τους: Τζόνα Χιλ, Τσάνινγκ Τέιτομ και Άις Κιούμπ.

 Ένα ζευγάρι αποτυχημένων αστυνομικών στέλλονται σε αποστολή στο τοπικό λύκειο για να ξεσκεπάσουν μια επιχείρηση ναρκωτικών που διακινεί έναν νέο συνθετικό ναρκωτικό.

Οι σκηνοθέτες του "Βρέχει κεφτέδες" και του "Η ταινία Lego", μεταφέρουν στην μεγάλη οθόνη την ομότιτλη σειρά της περιόδου 1987-1991 με πρωταγωνιστή τον Τζόνι Ντεπ (ο όποιος τιμάται με ιδιάιτερο τρόπο στην ταινία), απέχοντας από την αυτοπαρωδία, έχοντας ωστόσο διαθέσεις δημιουργίας παρωδίας. Ισορροπώντας με προσοχή μεταξύ των κακόγουστων αστείων (που είναι λιγοστά) και της μετατροπής της ταινίας σε περιπέτεια, ακολουθούμε τους δύο νέους, τον ταλαντούχο Τζόνα Χιλ και τον Τσάνιγκ Τέιτουμ που ξαφνιάζει με την ικανότητά του στο χώρο της κωμωδίας, που ενώ δέθηκαν με περίεργο τρόπο, επιστρέφοντας στο λύκειο, έπειτα από μια δεκαετία σχεδόν, ανταμώνουν ανεστραμμένους τους λόγους για τους οποίους στο λύκειο δε συμπαθούσε ο ένας τον άλλον. Οι αναφορές στη διαφορά μεταξύ του τώρα και του τότε είναι απολαυστικές, όπως και η προσέγγιση των nerds, ομάδας ατόμων που πια εδραιώνουν όλο και περισσότερο την παρουσία τους. Η κατανοητή προσπάθεια αποχής του σκηνοθετικού ντουέτου από τα σαχλά αστεία οδηγεί σε ίσως υπερβολικά ήπιο τόνο, ειδικά στην αρχή της ταινίας, αλλά αποζημειώνουν ορισμένες σκηνές που σίγουρα θα αποσπάσουν γέλια. Προσαρμοσμένη κυρίως για το νεό κοινό, καθώς περιέχει αναφορές σε σημερινές αναφορές που οι μεγαλύτεροι ίσως δεν έχουν στοιχεία για να ταυτιστούν, για το δημογραφικό κομμάτι για το οποίο στοχεύει εκπληρώνει τους στόχους της, με τον χρόνο να κυλάει γρήγορα. Ο εύκολος εντυπωσιασμός και οι σεναριακές αφέλειες είναι αναμενόμενες στο χώρο της κωμωδίας και ευτυχώς ο βαθμός που γίνονται εδώ, αν και υπαρκτός, δεν είναι μεγάλος. Οι πρωταγωνιστές έχουν άμεση χημεία, από τις πρώτες κιόλας σκηνές, καθώς αποτελούν τα δύο ξένα μεταξύ τους μισά, και καλύπτουν την όση αφέλεια μερικές σκηνές διαθέτουν, παραδίδοντας μια από τις πιο συνειδητοποιημένες νεανικές κωμωδίες των τελευταίων χρόνων.

Αξιολόγηση: **1/2 (Ενδιαφέρουσα/Καλή) 

του MicLef

Trailer:

Από Μηχανής (Ex machina)

Αγγλική ταινία. Διάρκεια: 108 λεπτά. 

Σκηνοθεσία: Άλεξ Γκάρλαντ, με τους: Ντόμνχαλ Γκλίσον, Αλίσια Βικάντερ και Όσκαρ Ίσαακ.

Ένας νεαρός προγραμματιστής επιλέγεται για να πάρει μέρος σε ένα επαναστατικό πείραμα στον τομέα της Τεχνητής Νοημοσύνης, αξιολογώντας τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά ενός άριστα σχεδιασμένου θηλυκού ρομπότ.

Από τον σεναριογράφο του "28 Μέρες Αργότερα", έρχεται η πρώτη του σκηνοθετική του απόπειρα (σε δικό του σενάριο), συνδυάζοντας άριστα τα στοιχεία ενός κλειστοφοβικού θρίλερ και των ηθικών προβληματισμών πάνω στην Τεχνητή Νοημοσύνη. Με ελάχιστους ηθοποιούς, αλλά με καλή (κρίνοντας από το αποτέλεσμα) παραγωγή, η ταινία μας μεταφέρει στο σπίτι μιας ιδιοφυίας, που είναι εξαιρετικά σχεδιασμένο, και παραμένουμε εκεί για σχεδόν ολόκληρο το διάστημα της ταινίας χωρίς όμως να χάσουμε το ενδιαφέρον, εξαιτίας του σωστής συχνότητας αποκάλυψης των νέων στοιχείων και των εμφανών εσωτερικών διλημμάτων του κεντρικού χαρακτήρα. Εκσυγχρονίζοντας τον κλασσικό, πλέον, μύθο του Φράνκενσταϊν, αλλά εμπλουτίζοντάς τον με ανησυχίες περί της σύγχρονης ταχύτητατης τεχνολογικής εξέλιξης και εκμοντερνίζοντάς τον πετυχημένα η ταινία πατά σε δοκισμένα μοτίβα, αλλά δεν φοβάται να πειραματιστεί. Με το σενάριο στον κορμό του να είναι σχεδόν απόλυτα προβλέψιμο, η ταινία δεν στοχεύει τόσο στον εντυπωσιασμό, παρόλο που περιέχει ιδιαίτερες σκηνές, καταφέρνοντας όμως να προσδώσει νέα οπτική στην χιλιοειπωμένη ιστορία. Το πρωταγωνιστικό τρίο είναι προσεχτικά επιλεγμένο, ειδικά ο Όσκαρ Ίσαακ ταιριάζει απόλυτα στο ρόλο του αμφιλεγόμενου εκατομμυριούχου, και καταφέρνει να φέρει εις πέρας το δύσκολο στόχο της δημιουργίας μια ταινίας με ελάχιστους ηθοποιούς, και το αμείωτο ενδιαφέρον. Καλλιτεχνικά η ταινία είναι απίστευτα προσεγμένη, με στοιχεία όπως το σπίτι, τα τοπία και οι εικόνες της να αποτελούν χάρμα οφθαλμών και η ατμόσφαιρά της αποτελεσματικά παραπέμπει στον χώρο του ψυχολογικού θρίλερ. Αν και μερικές σκηνές θα μπορούσαν να λείπουν και η εξέλιξη της πλοκής περιλαμβάνει μερικά παράδοξα, δεν είναι τόσο μεγάλα ώστε να... "βγάζουν μάτι" και δεν μειώνουν σημαντικά την υπόλοιπη ταινία. Από τις πιο ενδιαφέρουσες ταινίες επιστημονικής φαντασίας του 2015.

Αξιολόγηση: *** (Καλή)
του MicLef
Trailer:

Frank

Αγγλική ταινία. Διάρκεια: 95 λεπτά.

Σκηνοθεσία: Λένι Αμπράχαμπσον, με τους: Μάικλ Φασμπέντερ, Ντόμνχαλ Γκλίσον και Μάγκι Τζίλενχαλ.

Ο Τζον, ένας νεαρός που θέλει να γίνει μουσικός, ανακαλύπτει ότι αυτό απαιτεί πολύ περισσότερα από όσα περίμενε, όταν παίρνει μέρος σε ένα εκκέντρικό συγκρότημα, με τραγουδιστή και συνθέτη τον μυστήριο και εκκεντρικό Φρανκ.

Μια ταινία που πέρασε απαρατήρητη, καθώς προβλήθηκε σε ελάχιστες χώρες σε κλειστό δίκτυο προβολής, ως ανεξάρτητη παραγωγή, εντυπωσιάζει από την επιλογή ταλαντούχων ηθοποιών, μεταξύ των οποίων του ταλαντούχου Μάικλ Φασμπέντερ, ο οποίος για το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα της ταινίας, υποδύεται τον Φρανκ, με μια μεγάλη μάσκα πάνω από το κεφάλι του, με πολύ συναίσθημα και προσπάθεια. Εκκεντρικό από της πρώτες σκηνές το έργο αυτό δεν προσπαθεί να αποτελέσει εισπρακτική επιτυχία, ούτε καν να εκθιαστεί από τους κριτικούς. Σκοπός της είναι να περάσει μερικά στενάχωρα, αλλά ειλικρινή μηνύματα με ευφυή, τις περισσότερες φορές, τρόπο. Ξεκινώντας ανορθόδοξα και συνεχίζοντας με τρόπο εκκεντρικό, παρακολουθούμε τον Τζον, έναν συνηθισμένο "looser", με υψηλές προσδοκίες και όνειρα, αλλά με λιγοστό ταλέντο και πολλά εμπόδια στον δρόμο του. Όταν του εμφανίζεται η ευκαιρία που αναζητούσε συνειδητοποιεί, όπως και πολλοί νέοι στην ηλικία του, ότι όλοι οι σπουδαίοι άνθρωποι σε οποιοδήποτε τομέα, σπάνια καταλήγουν εκεί που είναι τυχαία, αλλά απαιτείται απόλυτη αφοσίωση στο αντικείμενο, με αμφίβολη την επιτυχία, εξαιτίας της έλλειψης αφοσοίωσης ή πραγματικής θέλησης. Όμως η ταινία δε θέλει απλά να ψυχοπλακώσει το κοινό παρουσιάζοντας την πικρή αλήθεια των μη ανεκπλήρωτων ονείρων και για αυτό το δύσκολο ταξίδι ψυχολογικής ενηλικίωσης του Τζον παρεμβάλλονται πολλές περιπέτειες και απρόοπτα, περιλαμβάνοντας στο μεγαλύτερο χρονικό διάστημα σαρκαστικό, μαύρο χιούμορ, αλαφρένοντας την ατμόσφαιρα. Συνεχίζουμε την απελπισμένη προσπάθεια του Τζον να λάμψει στο φακό τη δημοσιότητας, η οποία οδηγεί σε καταστροφικά αποτελέσματα, ώσπου καταλήγουμε σε μια προσγειωμένη, ανθρώπινη κατάληξη γεμάτη συναίσθημα, που ίσως καθυστέρησε λίγο παραπάνω να τελειώσει από ότι θα έπρεπε, αποκτώντας λίγες "κοιλιές". Η σαρκαστική αναφορά στο τρόπο λειτουργίας του διαδικτύου και του σημερινού τρόπου ανάδειξης καλλιτεχνών είναι ιδιαίτερα εύστοχη.

Αξιολόγηση: *** (Καλή)
του MicLef
Trailer: