Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2014

Χόμπιτ: Η Ερημιά του Νοσφιστή (Hobbit: The Desolation of Smaug)

Αμερικανική ταινία. Διάρκεια: 161 λεπτά.
Σκηνοθεσία: Πίτερ Τζάκσον, με τους: Ίαν ΜακΈλλεν, Μάρτιν Φρίμαν, Ρίτσαρντ Άρμιτατζ και Ορλάντο Μπλουμ.
Οι δεκατρείς νάνοι, μαζί με τον Μπίμπλο Μπάγκινς και τον Γκάνταλφ τον Γκρίζο, συνεχίζουν το ταξίδι τους για την ανακαταστάση του Έρεμπορ, της πατρίδας τους, από τον δράκο Νοσφιστή που το έχει καταλάβει, ενώ ο Μπίλμπ Μπάγκινς συνεχίζει να κατέχει ένα περίεργο μαγικό δαχτυλίδι.
Η δεύτερη ταινία της (περιττής) τριλογίας αποδεικνύεται αρκετά πιο ενδιαφέρουσα από την πρώτη, βαδίζοντας όμως σε αρκετά από τα λανθασμενα βήματα που έκανε η προηγούμενη. Με εντυπωσιακά χορογραφημένες σκηνές και περιπετειώδη δράση, οι αξίες της ταινίας που θα την έκαναν υπερθέαμα χάνονται εξαιτίας της υπερβολικής χρήσης cgi (ψηφιακών εφέ) και της σχεδόν παντελούς έλλειψης πρακτικών εφέ. Αρκετές σκηνές είναι πλήρως δημιουργημένες με υπολογιστή και λόγω της όχι τέλειας ποιότητας των οπτικών εφέ είναι εμφανές ότι είναι ψεύτικες και ότι θα συνέβαιναν μόνο σε ένα σύμπαν όπου οι φυσικοί νόμοι δεν ισχύουν και οι απίθανες συμπτώσεις είναι πολύ πιθανές. Όπως και στο πρώτο ταινία, η υπερβολή της επέκτασης ενός μικρού βιβλίου σε τρεις ταινίες οδηγεί στη δημιουργία πολλών σκηνών που δεν προσφέρουν τίποτα  στην εξέλιξη της ταινίας και άλλων που μάταια να προσπαθούν να ενώσουν τους Άρχοντες των Δαχτυλιδιών. Οι σεναριακές παρεμβάσεις του Πίτερ Τζάκσον στο αρχικό υλικό έχουν αντιδιαμετρικό αποτέλεσμα από αυτούς που είχαν στους "Άρχοντες", δημιουργούντας "γέφυρες" ανάμεσα στις δύο τριλογίες που είναι παράλογες για την εξέλιξη της προηγούμενης και υποτιθέμενα μεταγενέστερης. Η εισαγωγή νέων χαρακτήρων, όπως του Λέγκολας, και η δημιουργία ερωτικού παιχνιδιού μεταξύ αυτού, μιας ξωτικιάς και ενός νάνου, καθώς και η ενοχλητική διαρκής χρήση των φανταστικών γλωσσών της Μέσης-Γης, είναι μερικά παραδείγματα παρεμβάσεων με σκοπό να προσκελκύσουν περισσότερους λάτρες των προηγούμενων ταινιών να δουν τα Χόμπιτ. Παρά όμως τις κραυγαλέες αποκλίσεις από το αρχικό υλικό, που έχουν τόσο λίγο νόημα που θα έκαναν τα κόκκαλα του Τόλκιν να τρίζουν (υπερβολή), η ταινία από τη μέση και μετά αποκτά ένα σταθερό ρυθμό, από την εμφάνιση του επιβλητικού Νοσφιστή (του οποίου τη φωνή τη δανίζει ο ιδανικός για τον ρόλο Μπένεντικ Κάμπερμπατς), ο οποίος αποτελεί και την πιο ενδιαφέρουσα πτυχή της ταινίας. Ευτυχώς, οι σκηνές που τον περιεχουν είναι αρκετές και χορταστικές, κλιμακώνοντας τη δράση μέχρι το φινάλε, που αναμενόμενα σταματάει σε κρίσιμο για την εξέλιξη σημείο, προκειμένου να πάνε οι θεατές να δουν το τελικό και πολυδιαφημισμένο τρίτο μέρος της τριλογίας.
Αξιολόγηση: *** (Καλή)
του MicLef
Trailer:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου